វិនាស​ប៉ុណ្ណោះ​។​ ​ពួក​មនុស្ស​ ​ឬសត្វ​ចិញ្ចឹម​ ​ក៏​មាន​ច្រើន​ក្នុង​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​នោះ​។​ ​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​ទាំងនោះ​ ​បានឃើញ​តែ​ឆ្អឹង​មនុស្ស​ ​និង​សត្វ​ចិញ្ចឹម​ទាំងនោះ​។​ ​ឯ​បុរស​មាន​សម្បុរ​ខ្មៅ​នោះ​ ​គឺជា​យក្ស​ ​ជា​អមនុស្ស​ ​បាន​ស៊ី​មនុស្ស​ ​និង​សត្វ​ចិញ្ចឹម​នោះ​ ​(​អស់​ទៅ​)​។​ ​លំដាប់នោះ​ឯង​ ​នាយ​ឈ្មួញ​រទេះ​នោះ​ ​បាន​ប្រាប់​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​ថា​ ​នែអ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​នោះ​ឯង​ ​ដែល​ដល់​នូវ​សេចក្តី​វិនាស​ ​ព្រោះតែ​នាយ​ឈ្មួញ​រទេះ​ ​ជា​បរិនាយក​ ​ជា​មនុស្ស​ល្ងង់​នោះ​។​ ​ម្នាល​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​ទ្រព្យរបស់​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ក្នុង​ពួក​រទេះ​របស់​យើង​ ​ជា​របស់​មាន​ថ្លៃ​តិច​ ​ចូរ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចោល​ទ្រព្យរបស់​ទាំងនោះ​ចេញ​ ​ហើយ​យក​តែ​របស់​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មាន​ថ្លៃ​ច្រើន​ ​ក្នុង​ពួក​រទេះ​នេះ​ចុះ​។​ ​ពួក​ឈ្មួញ​រទេះ​ទាំងនោះ​ ​ទទួលពាក្យ​របស់​នាយ​ឈ្មួញ​រទេះ​ថា​ ​អើ​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ហើយក៏​ចោល​ទ្រព្យរបស់​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មាន​ថ្លៃ​តិច​ ​ក្នុង​ពួក​រទេះ​ខ្លួន​ ​ហើយ​យក​តែ​ទ្រព្យរបស់​ ​ដែល​មាន​ថ្លៃ​ច្រើន​ ​ក្នុង​ពួក​រទេះ​នោះ​ ​រួច​ឆ្លងផុត​អំពី​ផ្លូវលំ​បា​ក​នោះ​ ​បាន​ដោយ​សួស្តី​ ​ព្រោះតែ​នាយ​ឈ្មួញ​រទេះ​ ​ជា​បរិនាយក​នោះ​ឯង​ ​ជា​បណ្ឌិត​ ​ឈ្លាសវៃ​។​ ​បពិត្រ​រា​ជញ្ញៈ​
ថយ | ទំព័រទី ៣៥៩ | បន្ទាប់