បិដក ភាគ ១៧ - ទំព័រទី ៥៩

គួរ​ដើម្បី​រួច​ស្រឡះ​ចាក​សង្ខារ​ទាំងពួង​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​មួយទៀត​ ​កាល​តថាគត​ ​ជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​សោយរាជ្យ​ដោយ​ធម៌​ ​ជា​ឥស្សរៈ​លើ​ផែនដី​ ​មាន​សមុទ្រ​ទាំង៤ជាទីបំផុត​ ​ជា​ស្តេច​ឈ្នះ​សង្គ្រាម​ ​មាន​ជនបទ​ដ៏​មាំមួន​ ​ប្រកបដោយ​រ័តន៍៧ប្រការ​ ​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​សរីរៈ​ ​ដែលគេ​កប់​ទុក​ក្នុង​ប្រទេស​នោះ​ ​ជា​គំរប់៦ដង​ ​ការ​ដាក់ចុះ​នូវ​សរីរៈ​ ​(​របស់​តថាគត​)​ ​ជា​គំរប់៧ដង​នេះ​ហើយ​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​ក្នុង​លោក​ ​(​នេះ​)​ ​ព្រមទាំង​ទេវលោក​ ​មារ​លោក​ ​ព្រហ្មលោក​ ​ក្នុង​ពួក​សត្វ​ ​ព្រមទាំង​សមណៈ​ ​និង​ព្រាហ្មណ៍​ ​ទាំង​មនុស្សជា​សម្មតិទេព​ ​និង​មនុស្ស​ដ៏​សេស​ ​ក៏​តថាគត​ ​មិនបាន​ឃើញ​នូវ​ប្រទេស​ ​ដែល​ជាទី​ដាក់ចុះ​នូវ​សរីរៈ​ជា​គំរប់៨ឡើយ​។​ ​លុះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ភាសិត​នេះ​ចប់ហើយ​ ​កាល​ខាងក្រោយ​មក​ ​ព្រះ​សុគត​ ​ជា​សាស្តា​ ​បាន​ត្រាស់​ពាក្យ​នេះ​ទៀត​ថា​ ​

​ចប់​ ​មហា​សុ​ទស្សន​សូត្រ​ ​ទី៤​។​

ថយ | ទំព័រទី ៥៩ | បន្ទាប់