បិដក ភាគ ១៩ - ទំព័រទី ១៣៣

ភាវៈ​ជា​អ្នក​មិន​គ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ១​ ​ភាវៈ​ជា​អ្នក​មិនដឹង​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន១​។​ ​ភាវៈ​ជា​អ្នកគ្រប់គ្រង​ទ្វារ​ ​ក្នុង​ឥន្ទ្រិយ​ទាំងឡាយ១​ ​ភាវៈ​ជា​អ្នកដឹង​ប្រមាណ​ក្នុង​ភោជន១​។​ ​កំឡាំង​ ​គឺ​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​គ្រឿង​ពិចារណា១​ ​កំឡាំង​ ​គឺ​ភាវនា​^{(​១​)​} ​១​។​ ​កំឡាំង​ ​គឺ​សតិ១​ ​កំឡាំង​ ​គឺ​សមាធិ១​។​ ​សមថៈ​ ​(​ធម៌​សម្រាប់​រម្ងាប់ចិត្ត​)​១​ ​វិបស្សនា​ ​(​ប្រាជ្ញា​ឃើញច្បាស់​នូវ​នាមរូប​)​១​។​ ​សមថ​និមិត្ត​^{(​២​)​} ​១​ ​មគ្គ​ហនិ​មិត្ត​^(​៣​)​ ​១​។​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម^{​(​៤​)​} ​១​ ​សេចក្តី​មិន​រាយមាយ​^{(​៥​)​} ​១​។​ ​សីលវិបត្តិ១​ ​ទិដ្ឋិ​វិបត្តិ១​។​ ​សីលសម្បទា១​ ​ទិដ្ឋិ​សម្បទា១​។​ ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​នៃ​សីល១​ ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​នៃ​ទិដ្ឋិ១​។​ ​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​នៃ​ទិដ្ឋិ​ ​គឺ​ញាណ​ទស្សៈ១​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​នៃ​បុគ្គល​ដែល​មាន​សេចក្តី​យល់ឃើញ​តាមពិត​^{(​៦​)​} ​១​។​ ​សេចក្តី​សង្វេគ​ក្នុង​ហេតុ​(​៧​)​ទាំងឡាយ​ ​គួរ​សង្វេគ១​ ​សេចក្តី​ព្យាយាម​(​៨​)​ ​ដោយ​ឧបាយ​របស់​បុគ្គល​អ្នកមាន​ចិត្ត​សង្វេគ១​។​ ​សេចក្តី​មិន​សន្តោស​ ​ក្នុង​កុសលធម៌​ទាំងឡាយ១​។​ ​មិន​រួញរា​ ​ក្នុង​សេចក្តី​ព្យាយាម១​។​ ​វិជ្ជា​^(​៩​)​ ​១​ ​វិមុត្តិ​^{(​១០​)}​ ​១​។​ ​

---

ថយ | ទំព័រទី ១៣៣ | បន្ទាប់