បិដក ភាគ ១៩ - ទំព័រទី ១៥៩

អាស្រ័យ​នូវ​វិរាគធម៌​ ​ចំរើន​នូវ​និរោធ​ធម៌​ ​ជា​ធម៌​បង្អោន​ទៅ​ ​ដើម្បី​លះកិលេស​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ហៅថា​ ​ការ​ព្យាយាម​ក្នុង​ការ​ចំរើន​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ការ​ព្យាយាម​ក្នុង​ការ​រក្សា​រឿយ​ៗ​ ​តើ​ដូចម្តេច​។​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​រក្សា​រឿយ​ៗ​ ​នូវ​សមាធិ​និមិត្ត​ដ៏​ល្អ​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​គឺ​អដ្ឋិ​ក​សញ្ញា^{​(​១​)}​ ​បុ​ឡុ​វក​សញ្ញា​^{(​២​)​} ​វិ​នីល​ក​សញ្ញា​^{(​៣​)​} ​វិ​ច្ឆិ​ទ្ទ​ក​សញ្ញា^{​(​៤​)}​ ​ឧទ្ធុ​មាត​ក​សញ្ញា^{​(​៥​)}​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​ហៅថា​ ​ការ​ព្យាយាម​ក្នុង​ការ​រក្សា​រឿយ​ៗ​។​
​ [​១១០​]​ ​ញាណ​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹង៤យ៉ាង​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​ធម៌​ ​គឺ​មគ្គផល១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​លំនាំ​របស់​ញាណ​នោះ១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​កិរិយា​កំណត់ចិត្ត​ ​របស់​បុគ្គល​ដទៃ១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​ការ​សន្មតិ១​។​ ​ញាណ​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹង៤យ៉ាង​ដទៃទៀត​ ​គឺ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​ទុក្ខ​ ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​ទុក្ខសមុទយ១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​ទុក្ខនិរោធ១​ ​សេចក្តី​ដឹង​ក្នុង​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា១​។​

---

ថយ | ទំព័រទី ១៥៩ | បន្ទាប់