[​១១១​]​ ​អង្គ​នៃ​សោតាបត្តិ​មគ្គ៤យ៉ាង​ ​គឺ​ការសេពគប់​នូវ​សប្បុរស១​ ​ការ​ស្តាប់ធម៌​របស់​សប្បុរស១​ ​ការ​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​ ​ដោយ​ឧបាយ​ប្រាជ្ញា១​ ​សេចក្តី​ប្រតិបត្តិ​ធម៌​ ​សមគួរ​ដល់​លោកុត្តរធម៌១​។​
 [​១១២​]​ ​អង្គ​របស់​សោតាបន្ន​បុគ្គល​ ​៤យ៉ាង​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសាវ័ក​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​កម្រើក​ក្នុង​ព្រះពុទ្ធ​ថា​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​អង្គ​នោះ​ ​ទ្រង់​ឆ្ងាយ​ចាក​កិលេស​ហើយ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ដឹង​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​ឯង​ ​ទ្រង់​បរិបូណ៌​ដោយ​វិជ្ជា​ ​និង​ចរណៈ​ ​ទ្រង់​មានដំណើរ​ល្អ​ ​ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​នូវ​ត្រៃលោក​ ​ទ្រង់​ប្រសើរ​ដោយ​សីលាទិគុណ​ ​រក​បុគ្គល​ណា​ស្មើគ្នា​ ​ទ្រង់​ជា​អ្នក​ទូន្មាន​ ​នូវ​បុរស​ដែល​គួរ​ទូន្មាន​ ​ទ្រង់​ជា​គ្រូ​របស់​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​ដឹង​នូវ​អរិយសច្ច​ធម៌​ ​ទ្រង់​លែង​មកកាន់​ភព​ថ្មីទៀត​ ​ដោយហេតុនេះ១​ ​ប្រកបដោយ​សេចក្តី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​កម្រើក​ក្នុង​ព្រះធម៌​ថា​ ​ព្រះ​បរិយត្តិធម៌​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​ ​ព្រះ​នព្វលោកុត្តរ​ធម៌​ ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ជា​ធម៌​ឲ្យផល​ ​មិន​រង់ចាំ​កាល​ ​ជា​ធម៌​គួរ​ដល់​ឯ​ហិប​ស្ស​វិធី​ ​ជា​ធម៌​គួរ​បង្អោន​ចូល​មក​ទុក​ក្នុង​ខ្លួន​ ​ជា​ធម៌​ដែល​ពួក​វិញ្ញូ​ជន​ ​គប្បី​ដឹង​ច្បាស់​ចំពោះខ្លួន១​ ​ប្រកបដោយ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦០ | បន្ទាប់