ក្នុង​ថ្ងៃស្អែក​ ​អាត្មា​បាន​ចាត់​ឲ្យ​ដល់​មេ​ត្តិ​យ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​ក​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​។​ ​គ្រានោះ​ ​គហបតី​ឈ្មោះ​កល្យាណ​ភត្តិក​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ដោយ​គិតថា​ ​ចុះ​ហេតុអ្វីបានជា​ភិក្ខុ​អាក្រក់​ទាំងឡាយ​ ​នឹង​ត្រូវ​ឆាន់ចង្ហាន់​ក្នុង​ផ្ទះ​យើង​ដែរ​ ​(​លុះ​គិត​ដូច្នេះហើយ​)​ ​ក៏​ទៅផ្ទះ​ ​បង្គាប់​ទាសី​ថា​ ​នែ​ហង​ ​ស្អែក​ត្រូវ​ពួក​លោក​ណាម​ក​ទទួល​ចង្ហាន់​ ​ហងឯង​ចូរ​ក្រាល​អាសន​ក្នុង​ជង្រុក​ ​ហើយ​អង្គាស​លោក​ទាំងនោះ​ដោយ​បាយ​ចុងអង្ករ​ ​មាន​ទឹក​ជ្រក់​ជា​គំរប់​ពីរ​ចុះ​។​ ​ខ្ញុំស្រី​នោះ​ទទួល​ស្តាប់​ពាក្យ​គហបតី​ឈ្មោះ​កល្យាណ​ភត្តិក​ដោយ​ពាក្យ​ថា​ ​ច៎ាះ​ ​អ្នក​ម្ចាស់​។​ ​កាលនោះ​មេ​ត្តិ​យ​ភិក្ខុ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​ក​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​គិត​គ្នា​ថា​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ចង្ហាន់​ក្នុង​ផ្ទះ​គហបតី​ឈ្មោះ​កល្យាណ​ភត្តិក​ ​សង្ឃ​បាន​សំដែង​ឡើង​ដល់​យើង​ទាំងឡាយ​អំពី​ថ្ងៃម្សិលមិញ​ហើយ​ ​វេលា​ព្រឹកស្អែក​ ​គហបតី​ឈ្មោះ​កល្យាណ​ភត្តិក​ព្រមទាំង​កូន​ប្រពន្ធ​ ​នឹង​ចូល​មក​ជិត​បម្រើបម្រាស់​អង្គាស​យើង​ ​ភិក្ខុ​ទាំង​ឡាយ​ដទៃ​ៗ​ខ្លះ​នឹង​សួររក​បាយ​ ​ខ្លះ​នឹង​សួររក​សម្ល​ ​ខ្លះ​នឹង​សួររក​ប្រេង​ ​ខ្លះ​នឹង​សួររក​សម្ល​ឧត្តរិភង្គ​។​ ​ដោយ​សេចក្តី​សោមនស្ស​នោះ​ឯង​ ​មេ​ត្តិ​យ​ភិក្ខុ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​ក​ភិក្ខុ​នោះ​ ​ទុកជា​ចង់​ដេក​យ៉ាងណា​ ​ដ៏​ដេកមិនលក់​អស់​មួយ​យប់​។​ ​គ្រានោះ​ ​មេ​ត្តិ​យ​ភិក្ខុ​ ​និង​ភុម្ម​ជ​ក​ភិក្ខុ​ ​ព្រឹក​ឡើង​ក៏​ស្លៀកដណ្តប់​ ​ហើយ​ទ្រង់​បាត្រ​និង​ចីវរ​ ​ចូល​ទៅកាន់​ទីលំនៅ​
ថយ | ទំព័រទី ២៤៨ | បន្ទាប់