ឃើញរឿយៗដូច្នេះថា) រូប មានប្រមាណ(១) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនកើតឡើងនៃរូប មានប្រមាណ(២) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនរលត់ទៅនៃរូប មានប្រមាណ(៣) ប៉ុណ្ណេះ វេទនា មានប្រមាណ(៤) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនកើតឡើងនៃវេទនា មានប្រមាណ(៥) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនរលត់ទៅនៃវេទនា មានប្រមាណ(៦) ប៉ុណ្ណេះ សញ្ញា មានប្រមាណ(៧) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនកើតឡើងនៃសញ្ញា មានប្រមាណ(៨) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនរលត់ទៅនៃសញ្ញា មានប្រមាណ(៩) ប៉ុណ្ណេះ សង្ខារទាំងឡាយ មានប្រមាណ(១០) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនកើតឡើងនៃសង្ខារទាំងឡាយ មានប្រមាណ(១១) ប៉ុណ្ណេះ ធម៌ដែលជាដែនរលត់ទៅនៃសង្ខារ មានប្រមាណ(១២)
(១) រួបមាន២៨ គឺមហាភូតរូប៤ ឧបាទាយរូប២៤។ វិសុទ្ធិមគ្គ ខន្ធនិទ្ទេស។ (២) ធម៌ជាដែនកើតរូប មាន៥គឺ អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ អាហារ១ និព្វត្តិលក្ខណៈ១។ (៣) ធម៌ដែលជាដែនរលត់នៃរូប មាន៥យ៉ាងគឺ រលត់អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ អាហារ១ បរិណាមលក្ខណៈ១។ មគ្គាមគ្គញ្ញាណទស្សវិសុទ្ធិនិទ្ទេស ត្រង់និយាយពីឧទយព្វយញ្ញាណ ក្នុងគម្ពីរវិសុទ្ធិមគ្គ បញ្ញានិទ្ទេស។ (៤) វេទនាមាន៨៩ ឬ១២១។ (៥) ធម៌ជាដែនកើតវេទនា មាន៥គឺ អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ ផស្សៈ១ និព្វត្តិលក្ខណៈ១។ (៦) ធម៌ជាដែនរលត់វេទនា មាន៥គឺ រលត់អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ ផស្សៈ១ បរិណាមលក្ខណៈ១។ (៧) សញ្ញាមាន៨៩ ឬ១២១។ (៨) ធម៌ជាដែនកើតសញ្ញា មាន៥គឺ អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ ផស្សៈ១ និព្វត្តិលក្ខណៈ១។ (៩) ធម៌ជាដែនរលត់សញ្ញា មាន៥គឺ រលត់អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ ផស្សៈ១ បរិណាមលក្ខណៈ១។ (១០) សង្ខារ មាន៥០ សង្គ្រោះក្នុងចេតសិក៥២ លើកតែវេទនាចេតសិក និងសញ្ញាចេតសិកចេញ។ (១១) ធម៌ដែលជាដែនកើតឡើងនៃសង្ខារ មាន៥គឺ អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ ផស្សៈ១ និព្វត្តិលក្ខណៈ។ (១២) ធម៌ជាដែនរលត់សង្ខារ មាន៥គឺ រលត់អវិជ្ជា១ តណ្ហា១ កម្ម១ ផស្សៈ១ បរិណាមលក្ខណៈ១។