ប​លា​លបី​ឋ​ក​កម្ម​ ​គឺ​អំពើ​ដែលគេ​ធ្វើឲ្យ​ដូចជា​កណ្តាប់​ចំបើង​ខ្លះ​(​១​)​ ​ស្រោច​ដោយ​ប្រេង​ដែល​ក្តៅ​ខ្លះ​ ​ឲ្យ​ឆ្កែខាំ​ខ្លះ​ ​ឲ្យ​ដេកផ្ងារ​លើ​ឈើ​អណ្តោត​ទាំង​រស់​ខ្លះ​ ​កាត់​ក្បាល​ដោយ​ដាវ​ខ្លះ​ ​មនុស្ស​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ស្លាប់​ខ្លះ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​ទុក្ខ​ស្ទើរតែ​នឹង​ស្លាប់​ខ្លះ​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ជា​ទោស​ ​របស់​កាម​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​បុគ្គល​គប្បី​ឃើញ​ទាន់ភ្នែក​ ​ជា​គំនរ​នៃ​ទុក្ខ​ ​មាន​កាម​ជាហេតុ​ ​មាន​កាម​ជា​គ្រឿង​ប្រគល់ឲ្យ​នូវ​ផល​ ​មាន​កាម​ជា​គ្រឿង​ផ្តួចផ្តើម​ ​ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​មែនពិត​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មួយទៀត​ ​ព្រោះតែ​មាន​កាម​ជាហេតុ​ ​មាន​កាម​ជា​គ្រឿង​ប្រគល់ឲ្យ​នូវ​ផល​ ​មាន​កាម​ជា​គ្រឿង​ផ្តួចផ្តើម​ ​ជា​បច្ច័យ​នៃ​កាម​ទាំងឡាយ​ ​បាន​ជា​ជន​ទាំងឡាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​ ​លុះ​ជន​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​កាយ​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយ​វាចា​ ​ប្រព្រឹត្ត​ទុច្ចរិត​ដោយចិត្ត​ហើយ​ ​ដល់​បែកធ្លាយ​រាងកាយ​ ​បន្ទាប់​អំពី​មរណៈ​ទៅ​ ​
​(​១​)​ ​អំពើ​ដែលគេ​កាត់​ស្បែក​ ​ហើយ​យក​ថ្មសំលៀង​កាំបិត​ ​ទៅ​ដុំ​បំបាក់​ឆ្អឹង​ឲ្យ​ខ្ទេចខ្ទី​ ​ហើយ​ចាប់​ផ្នួងសក់​លើកឡើង​ ​គ្រវាត់​គ្រវែង​ឲ្យ​ឆ្អឹង​ជ្រុះចេញ​ ​ឲ្យ​នៅសល់​ដុំ​សាច់​តែ​ម្យ៉ាង​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣២២ | បន្ទាប់