កូនមាន់ទាំងនោះ គង់ទម្លាយសម្បកស៊ុត ដោយចុងក្រចក ឬដោយចុងចំពុះ ហើយញាស់ចេញមកដោយសួស្តីបាន ដូចម្តេចមិញ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ភិក្ខុដែលប្រកបដោយអង្គទាំង១៥ មួយអន្លើ ដោយសេចក្តីព្យាយាមមាំ យ៉ាងនេះហើយ ជាអ្នកគួរដើម្បីទម្លាយ (នូវកិលេស) គួរដើម្បីត្រាស់ដឹង គួរដើម្បីបាននូវអរហត្ត ជាអនុត្តរធម៌ ដ៏ក្សេមចាកយោគៈ ក៏ដូច្នោះដែរ។ លុះព្រះមានព្រះភាគ បានសំដែង ចេតោខីលសូត្រ នេះចប់ហើយ ភិក្ខុទាំងនោះ ក៏មានសេចក្តីពេញចិត្ត ត្រេកអរចំពោះភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ។
ចប់ ចេតោខីលសូត្រ ទី៦។