(​សភាវៈ​នុ៎ះ​)​ ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​ស្រាប់តែ​ស្តេច​ក្រោក​អំពី​អាសនៈ​ ​ចូល​ទៅកាន់​វិហារ​ទៅ​ ​ម្នាល​អាវុសោ​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​សេចក្តី​នៃ​ឧទ្ទេស​ ​ដែល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ទ្រង់​សំដែង​ ​ដោយ​សេចក្តី​បំប្រួញ​ ​មិនទាន់​ចែក​សេចក្តី​ឲ្យ​ពិស្តារ​នេះ​ ​ដោយ​ពិស្តារ​យ៉ាងនេះ​ឯង​។​ ​តែថា​បើ​លោក​ដ៏​មាន​អាយុ​ទាំងឡាយ​ ​ចង់​ដឹង​ ​(​សេចក្តី​នេះ​ឲ្យ​ច្បាស់លាស់​)​ ​គប្បី​នាំគ្នា​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​សាកសួរ​សេចក្តី​នេះ​ចុះ​ ​(​បើ​)​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​នៃ​យ៉ាង​ទាំងឡាយ​ ​ទ្រង់ព្យាករ​យ៉ាងណា​ ​លោក​ទាំងឡាយ​ ​គប្បី​ចាំ​សេចក្តី​នោះ​ ​យ៉ាងនោះ​ចុះ​។​
 [​២៤៩​]​ ​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​ក៏​ត្រេកអរ​ ​អនុមោទនា​ ​នូវ​ភាសិត​របស់​ព្រះ​មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ហើយ​ក្រោក​អំពី​អាសនៈ​ ​នាំគ្នា​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ក្រាប​អភិវាទ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​រួចហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​។​ ​កាលដែល​ភិក្ខុ​ទាំងនោះ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទី​ដ៏​សមគួរ​ហើយ​ ​បាន​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះ​មានជោគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះមានព្រះភាគ​ដ៏​ចំរើន​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​សំដែង​ ​នូវ​ឧទ្ទេស​ណា​ ​ដោយ​សេចក្តី​បំប្រួញ​ ​មិនទាន់​ចែក​សេចក្តី​ដោយ​ពិស្តារ​ ​ដល់​ពួក​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ ​ចំ​ណែ​ក​នៃ​ប​បញ្ច​សញ្ញា​ ​រមែង​គ្រប​សង្កត់​នូវ​បុរស
ថយ | ទំព័រទី ៤២២ | បន្ទាប់