មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ ​(​នេះ​)​ ​ជា​បណ្ឌិត​(​១​)​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ ​(​នេះ​)​ ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ច្រើន​(​២​)​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ទុកជា​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​សាកសួរ​សេចក្តី​នេះ​ ​នឹង​តថាគត​ ​តថាគត​ ​ក៏​គង់តែ​ព្យាករ​សេចក្តី​នោះ​ ​យ៉ាងហ្នឹង​ដែរ​ ​មហា​ក​ច្ចា​នៈ​ព្យាករ​សេចក្តី​ ​នៃ​ឧទ្ទេស​នោះ​យ៉ាងណា​ ​សេចក្តី​នៃ​ឧទ្ទេស​នេះ​ ​យ៉ាងហ្នឹងហើយ​ ​អ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ចូរ​ចាំ​នូវ​សេចក្តី​នោះ​ចុះ​។​
 [​២៥០​]​ ​កាលបើ​ព្រះមានព្រះភាគ​ត្រាស់​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ​ព្រះ​អានន្ទ​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ក្រាបបង្គំទូល​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​ដូច​បុរស​ ​ដែល​សេចក្តី​ស្រេកឃ្លាន​ ​គ្រប​សង្កត់​ឲ្យ​មាន​កំឡាំង​ថយ​ ​ហើយ​ស្រាប់តែ​បាន​នំ​ផ្អែម​ ​បុរស​នោះ​ ​បាន​ទទួល​រស​ក្នុង​កាលណា​ ​ក៏បាន​នូវ​រស​ឆ្ងាញ់​ ​ដែល​មិន​លាយ​ដោយ​ទឹក​ធម្មតា​ ​ក្នុង​កាលណោះ​ ​សេចក្តី​នេះ
​(​១​)​ ​បណ្ឌិត​ក្នុង​ទីនេះ​ ​បាន​ដល់​បុគ្គល​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ ​អង្គ៤នេះ​ ​គឺ​ ​ធាតុ​កុស​លោ​ ​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​ពួក​ធាតុ១​ ​អាយតន​កុស​លោ​ ​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​ពួក​អាយតនៈ១​ ​បច្ច​យា​ការ​កុស​លោ​ ​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​បច្ច​យា​ការ​ ​នៃ​បដិច្ចសមុប្បាទ១​ ​ការ​ណា​ការណ​កុស​លោ​ ​ឈ្លាសវៃ​ក្នុង​ហេតុ​ ​និង​មិនមែន​ហេតុ១​។​ ​(​២​)​ ​មាន​បញ្ញា​ច្រើន​ ​ក្នុង​ទីនេះ​ ​សំដៅយក​បញ្ញា​ ​ដែល​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​អត្ថ​ ​គឺ​ផល​របស់​ហេតុ​ ​ឬ​សេចក្តី​អធិប្បាយ១​ ​ធម៌​គឺ​ហេតុ​ជាទី​កើត​នៃ​ផល​ ​ឬ​បាលី១​ ​និរុត្តិ​ ​គឺ​ពាក្យ​ពោល​ ​នូវ​អត្ថ​ ​និង​ធម៌​មិន​វិបរិត១​ ​បដិភាណ​ ​ស្ទាត់ជំនាញ​ ​ក្នុង​អត្ថ​ ​និង​ធម៌​ ​ទាំង​និរុត្តិ១​។​ ​អដ្ឋកថា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៤២៥ | បន្ទាប់