​ព្រឹទ្ធា​ ​ចាស់​ ​កន្លង​កាល​វែងឆ្ងាយ​ ​មកដល់​បច្ឆិមវ័យ​ហើយ​ ​មាន​អាយុ១២០ឆ្នាំ​ ​អំពី​កំណើត​ ​ជា​អ្នកចេះ​ចប់​ ​នូវ​ត្រៃវេទ​ ​ព្រមទាំង​គម្ពីរ​ឈ្មោះ​និ​ឃ​ណ្ឌុ​ ​និង​គម្ពីរ​ឈ្មោះ​កេដុ​ភៈ​ ​ព្រមទាំង​អក្ខរប្បភេទ​ ​មាន​គម្ពីរ​ឈ្មោះ​ឥតិ​ហា​សៈ​ ​ជា​គំរប់៥​ ​ជា​អ្នកដឹង​នូវ​បទ​នៃ​វេទ​ ​ជា​អ្នកចេះ​នូវ​វេយ្យាករណ៍​ ​ជា​អ្នក​មិន​ទើសទាល់​ ​ក្នុង​គម្ពីរ​លោកាយតៈ​ ​និង​គម្ពីរ​មហាបុរិសលក្ខណៈ​ ​ពួក​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ដ៏​ចំរើន​ទាំងអម្បាល​ម៉ាន​ ​តែង​នៅ​អាស្រ័យ​ក្នុង​ក្រុង​មិថិលា​ ​ឯ​ព្រហ្មាយុ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ប្រាកដជា​ប្រសើរ​ ​ដោយ​ភោគសម្ប័ទ​ជាង​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ទាំងអម្បាល​នោះ​ ​ព្រហ្មាយុ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ប្រាកដជា​ប្រសើរ​ ​ដោយ​មន្ត​វិជ្ជា​ ​ជាង​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ទាំងអម្បាល​នោះ​ ​ព្រហ្មាយុ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ប្រាកដជា​ប្រសើរ​ ​ដោយ​អាយុ​ផង​ ​ដោយ​យស​ផង​ ​ជាង​ព្រាហ្មណ៍​ ​និង​គហបតី​ទាំងអម្បាល​នោះ​ ​ឥឡូវ​គាត់​ចង់​ចួប​នឹង​ព្រះ​គោតម​ដ៏​ចំរើន​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​មាណព​ ​ព្រហ្មាយុ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ចូរ​សំគាល់​នូវ​កាលគួរ​ ​នឹង​មក​ឥឡូវនេះ​ចុះ​។​ ​ទើប​មាណព​នោះ​ ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រហ្មាយុ​ព្រាហ្មណ៍​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ហើយ​ ​ក៏​ពោល​នឹង​ព្រហ្មាយុ​ព្រាហ្មណ៍​ ​ដូច្នេះ​ថា​ ​ព្រះសមណគោតម​ ​បាន​បើកឱកាស​ ​ដល់​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ហើយ​ ​អ្នក​ដ៏​ចំរើន​ ​ចូរ​សំគាល់​នូវ​កាលគួរ​នឹង​ទៅ​ឥឡូវនេះ​ចុះ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៤ | បន្ទាប់