ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មាន​សញ្ញា​តិច​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មាន​សញ្ញា​រក​ប្រមាណ​មិនបាន​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​មួយទៀត​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ពួក​ខ្លះ​ ​សំដែង​នូវ​វិញ្ញាណ​កសិណ​ ​របស់​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំង​នុ៎ះ​ ​ដែល​ជា​អ្នក​កន្លង​ ​នូវ​សញ្ញា​ខាងលើ​ ​ទាំង៧នុ៎ះ​ថា​ ​មិន​មាន​ប្រមាណ​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​ខ្លះ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ ​ស្គាល់​ច្បាស់​ ​នូវ​ដំណើរ​នោះ​ថា​ ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ណា​ ​បញ្ញត្ត​ថា​ ​អត្តា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មាន​រូប​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មិន​មាន​រូប​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មាន​រូប​ ​និង​មិន​មាន​រូប​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មាន​រូប​ក៏​មិនមែន​ ​មិន​មាន​រូប​ក៏​មិនមែន​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៥៤ | បន្ទាប់