បណ្តា​សមណព្រាហ្មណ៍​ទាំងនោះ​ ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ណា​ ​បញ្ញត្ត​ថា​ ​អត្តា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ពួក​នេះ​ ​បដិសេធ​ ​(​ពាក្យ​)​ ​របស់​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​នោះ​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​តើ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​ ​(​ព្រោះ​)​ ​សញ្ញា​ជា​រោគ​ ​សញ្ញា​ជា​បូស​ ​សញ្ញា​ជា​ព្រួញ​ ​ឯ​ដំណើរ​ដែល​មិន​មាន​សញ្ញា​នុ៎ះ​ ​ទើប​ជា​ធម្មជាត​ស្ងប់​ ​ជា​ធម្មជាត​ថ្លៃថ្លា​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​តថាគត​ដឹង​ច្បាស់​ ​នូវ​ដំណើរ​នោះ​ថា​ ​ពួក​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ណា​ ​បញ្ញត្ត​ថា​ ​អត្តា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មិន​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ដែល​មាន​រូប​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មិន​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ ​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មិន​មាន​រូប​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មិន​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ​ ​សមណព្រាហ្មណ៍​ដ៏​ចម្រើន​ទាំងនោះ​ ​តែង​បញ្ញត្ត​អត្តា​ ​ដែល​មាន​រូប​ ​និង​មិន​មាន​រូប​ថា​ ​កាល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​ ​ជាស​ភាវៈ​មិន​មាន​សញ្ញា​ ​ទាំង​ឥតមាន​រោគ​ខ្លះ
ថយ | ទំព័រទី ៥៧ | បន្ទាប់