បិដក ភាគ ២៧ - ទំព័រទី ២២៩

 [​១៩០​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​និរយបាល​ ​យក​សន្ទូច​ ​ស្ទូច​បុរស​នោះ​វាត់​ឡើង​ ​ដាក់​មក​លើគោក​ ​ហើយ​សួរ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​នែ​បុរស​ ​អ្នកឯង​ប្រាថ្នា​អ្វី​។​ ​បុរស​នោះ​ឆ្លើយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចម្រើន​ ​ខ្ញុំ​ឃ្លានបាយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​និរយបាល​ ​ក៏​យក​កង្វេរ​ដែក​ដ៏​ក្តៅ​ ​ដែល​ភ្លើង​កំពុង​ឆេះ​សព្វ​ ​ភ្លឺ​ច្រាល​រន្ទាល​ ​សន្ធោសន្ធៅ​ ​មក​បើក​មាត់​បុរស​នោះ​ ​ហើយ​ញាត់​នូវ​ដុំ​ទង់ដែង​ដ៏​ក្តៅ​ ​ដែល​ភ្លើង​កំពុង​ឆេះ​សព្វ​ ​ភ្លឺ​ច្រាល​រន្ទាល​ ​សន្ធោសន្ធៅ​ ​ទៅ​ក្នុង​មាត់​។​ ​ដុំ​ទង់ដែង​នោះ​ ​ក៏​ឆេះ​បបូរមាត់​ ​ឆេះ​មាត់​ ​ឆេះ​បំពង់ក​ ​ឆេះ​ពោះ​ ​នាំ​យក​ទាំង​ពោះវៀនធំ​ ​ទាំង​ពោះវៀនតូច​ ​របស់​បុរស​នោះ​ ​ចេញ​មក​ខាងក្រោម​។​ ​បុរស​នោះ​ ​រងទុក្ខ​វេទនា​ ​ក្លាខ្លាំង​ ​ខ្លោចផ្សា​ក្នុង​នរក​នោះ​ ​បើ​បាបកម្ម​នោះ​ ​មិនទាន់​អស់​ត្រឹមណា​ ​ក៏​មិនទាន់​ស្លាប់​ត្រឹមនោះ​។​
​ [​១៩១​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​និរយបាល​ ​សួរ​បុរស​នោះ​យ៉ាងនេះ​ទៀត​ថា​ ​នែ​បុរស​ ​អ្នកឯង​ប្រាថ្នា​អ្វី​។​ ​បុរស​នោះ​ ​ឆ្លើយ​យ៉ាង​

ថយ | ទំព័រទី ២២៩ | បន្ទាប់