​[​២៨១​]​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​នាំ​សុសិ​ម​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ចូល​ទៅ​គាល់​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​លុះ​ចូល​ទៅដល់​ ​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ហើយ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​។​ ​លុះ​ព្រះ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​អង្គុយ​ក្នុង​ទីសម​គួរ​ហើយ​ ​ក៏បាន​ក្រាបទូល​សេចក្តី​នុ៎ះ​ ​ចំពោះ​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ដ៏​ចំរើន​ ​សុសិ​ម​បរិ​ព្វា​ជ​ក​នេះ​ ​បាន​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​បពិត្រ​អានន្ទ​មាន​អាយុ​ ​ខ្ញុំ​ប្រាថ្នា​ដើម្បី​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​ក្នុង​ធម៌​វិន័យ​នេះ​។​ ​ព្រះអង្គ​ត្រាស់​ថា​ ​ម្នាល​អានន្ទ​ ​បើ​ដូច្នោះ​ ​ចូរ​អ្នកនាំ​គ្នា​បំបួស​សុសិ​មៈ​ចុះ​។​ ​សុសិ​ម​បរិ​ព្វា​ជ​ក​ ​ក៏បាន​បព្វជ្ជា​ ​បាន​ឧបសម្បទា​ ​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះមានព្រះភាគ​។​
​ [​២៨២​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​ឮថា​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​បាន​នាំគ្នា​ក្រាបទូល​នូវ​អរហត្តផល​ ​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​ពួក​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​ ​(​របស់​អាត្មាអញ​)​ ​អស់ហើយ​ ​មគ្គ​ព្រហ្មចរិយៈ​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​នៅ​រួចហើយ​ ​សោឡស​កិច្ច​ ​អាត្មាអញ​ ​បាន​ធ្វើ​ស្រេចហើយ​ ​មគ្គ​ភាវនា​កិច្ច​ដទៃ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ដើម្បី​សោឡស​កិច្ច​នេះ​ទៀត​ ​មិន​មាន​ឡើយ​។​ ​សុសិ​ម​ភិក្ខុ​មាន​អាយុ​ ​បានឮ​ថា​ ​ពួក​ភិក្ខុ​ច្រើន​រូប​ ​នាំគ្នា​ក្រាបទូល​អរហត្តផល​ ​ក្នុង​សំណាក់​ព្រះមានព្រះភាគ​ថា​ ​ពួក​ខ្ញុំ​ព្រះអង្គ​ ​ដឹង​ច្បាស់​ថា​ ​ជាតិ​ ​(​របស់​អាត្មាអញ​)​ ​អស់ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ២៦៨ | បន្ទាប់