​[​២០៤​]​ ​ទ្រង់​គង់នៅ​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​.​.​.​ ​ក្នុង​ទីនោះ​ ​ព្រះមានព្រះភាគ​.​.​.​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រទីប​ប្រេង​ ​ឆេះ​ឡើង​បាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ប្រេង​ផង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ប្រឆេះ​ផង​ ​(​បើ​)​ ​បុរស​ចាក់​ប្រេង​ ​វេញ​ប្រឆេះ​ ​ដាក់​ក្នុង​ប្រទីប​ប្រេង​នោះ​គ្រប់​កាល​ហើយ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ដូច្នេះ​ ​ប្រទីប​ប្រេង​ ​ដែល​មាន​ប្រេង​ ​និង​ប្រឆេះ​នោះ​ជា​អាហារ​ផង​ ​មាន​ប្រេង​ ​និង​ប្រឆេះ​នោះ​ជា​គ្រឿង​ឆេះ​ផង​ ​មុខ​ជា​ឆេះ​អស់​កាលយូរ​អង្វែង​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាល​ភិក្ខុ​ពិចារណា​ឃើញ​ ​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ក្នុង​សញ្ញោ​ជ​នី​យ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ហើយ​ ​តណ្ហា​រមែង​ចម្រើនឡើង​ ​ឧបាទាន​ចម្រើនឡើង​ ​ព្រោះ​តណ្ហា​ជា​បច្ច័យ​។​បេ​។​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ឯង​ ​ការ​កើតឡើង​ព្រម​ ​នៃ​កង​ទុក្ខ​ទាំងអស់​នុ៎ះ​ ​តែង​មាន​យ៉ាងនេះ​។​
​ [​២០៥​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ប្រទីប​ប្រេង​ ​ឆេះ​បាន​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ប្រេង​ផង​ ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​ប្រឆេះ​ផង​ ​(​តែបើ​)​ ​បុរស​មិនបាន​ចាក់​ប្រេង​ ​មិន​វេញ​ប្រឆេះ​ ​ដាក់​ក្នុង​ប្រទីប​ប្រេង​នោះ​គ្រប់​កាល​ទេ​ ​(​ប្រទីប​ប្រេង​នោះ​ ​មិន​អាច​ឆេះ​បាន​)​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​កាលបើ​ដូច្នេះ​ ​ប្រទីប​ប្រេង​ ​ដែល​មិន​មាន​អាហារ​នោះ​ ​ក៏​រលត់​ទៅ​ ​ព្រោះ​ការ​អស់​គ្រឿង​ឆេះ​ពីមុន​ផង​ ​ព្រោះ​ការ​មិន​បន្ថែម​របស់​ឯទៀត​ផង​ ​យ៉ាងណាមិញ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩១ | បន្ទាប់