បិដក ភាគ ៣៩ - ទំព័រទី ២០៤

​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​)​ ​ក្នុង​ព្រះធម៌​។​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​។​ ​ជា​អ្នកមាន​ប្រាជ្ញា​ ​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ជា​គ្រឿង​កំណត់​ដឹង​ ​នូវ​សេចក្ដី​ចំរើន​ ​វិនាស​ ​ជា​ប្រាជ្ញា​ដ៏​ប្រសើរ​មោះមុត​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​អស់​ទុក្ខ​ ​ដោយ​ប្រពៃ​។​ ​នេះ​ស្ទឹង​គឺ​បុណ្យ​ ​ស្ទឹង​គឺ​កុសល​ ​ជា​បច្ច័យ​នៃ​សេចក្ដីសុខ​ទី​ ​៤​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះឯង​ ​ស្ទឹង​គឺ​បុណ្យ​ ​ស្ទឹង​គឺ​កុសល​ ​ទាំង​ ​៤​ ​ជា​បច្ច័យ​នៃ​សេចក្ដីសុខ​។​
​ ​[​៣១៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​បុគ្គល​មិន​ងាយ​នឹង​គ្នាន់គ្នេរ​ ​ប្រមាណ​បុណ្យ​ ​របស់​ ​អរិយ​សាវក​ ​ដែល​ប្រកបដោយ​ស្ទឹង​គឺ​បុណ្យ​ ​ស្ទឹង​គឺ​កុសល​ ​ទាំង​ ​៤​ ​នេះឯង​ថា​ ​ស្ទឹង​គឺ​បុណ្យ​ ​ស្ទឹង​គឺ​កុសល​ ​ជា​បច្ច័យ​នៃ​សេចក្ដីសុខ​ ​មាន​ប្រមាណ​ប៉ុណ្ណេះ​បាន​ឡើយ​ ​បាន​ត្រឹមតែ​រាប់​ថា​ ​គំនរ​បុណ្យ​ដ៏​ធំ​ ​ពុំ​អាច​រាប់​បាន​ ​ប្រមាណ​មិនកើត​ប៉ុណ្ណោះ​ឯង​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​បាន​ត្រាស់​គាថាពន្ធ​នេះ​ថា​ ​

ថយ | ទំព័រទី ២០៤ | បន្ទាប់