[៣២៣] សទ្ធារបស់អ្នកណា មិនញាប់ញ័រ បានដម្កល់មាំក្នុងព្រះតថាគតផង កល្យាណសីលរបស់អ្នកណា ជាសីលដែលព្រះអរិយៈត្រេកអរ សរសើរហើយផង។ សេចក្ដីជ្រះថ្លា ក្នុងព្រះសង្ឃផង សេចក្ដីឃើញត្រង់ផង មានដល់អ្នកណា បណ្ឌិតទាំង ឡាយ ហៅអ្នកនោះថា មិនទាល់ក្រ ជីវិតរបស់អ្នកនោះ មិនសោះសូន្យទេ។ ព្រោះហេតុ នោះ កាលបើអ្នកប្រាជ្ញ រលឹកឃើញពុទ្ធសាសនា គប្បីប្រកបនូវសទ្ធាផង សីលផង សេចក្ដីជ្រះថ្លាផង ការឃើញធម៌ផង។
[៣២៤] សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តជេតពន របស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ទៀបក្រុងសាវត្ថី។ ក៏សម័យនោះឯង មានភិក្ខុមួយរូប នៅចាំវស្សា ទៀបក្រុងសាវត្ថី រួចហើយ បានទៅដល់ក្រុងកបិលព័ស្តុ ដោយកិច្ចអ្វីមួយ។