​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​នោះ​ ​។​បេ​។​ ​ជា​សាស្ដា​នៃ​ទេវតា​ ​និង​មនុស្ស​ទាំងឡាយ​ ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​មានជោគ​ ​ដោយហេតុ​ដូច្នេះ​ឯង​។​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ចូរ​ដកដង្ហើម​ឲ្យ​ស្រួល​ចុះ​ ​ព្រោះ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​(​មាន​សេចក្ដី​ជ្រះថ្លា​ ​មិន​ញាប់ញ័រ​)​ ​ក្នុង​ព្រះធម៌​។​ ​ក្នុង​ព្រះសង្ឃ​។​ ​អរិយ​កន្ត​សីល​ ​ជា​សីល​មិន​ដាច់​ ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សមាធិ​។​
​ ​[​៣៣០​]​ ​ម្នាល​មហា​នាម​ ​ឧបាសក​ ​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​មាន​អាពាធ​ ​ដល់​នូវ​ទុក្ខវេទនា​ឈឺធ្ងន់​ ​ដែល​ឧបាសក​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ ​ទូន្មាន​ដោយ​ធម៌​ ​ដែល​គួរ​លួងលោម​ទាំង៤​ ​នេះ​ហើយ​ ​ត្រូវ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មាន​សេចក្ដី​អាឡោះអាល័យ​មាតាបិតា​ឬ​។​ ​បើ​ឧបាសក​នោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​នៅ​មាន​សេចក្តី​អាឡោះអាល័យ​មាតាបិតា​ដែរ​។​ ​ត្រូវ​និយាយ​នឹង​ឧបាសក​នោះ​ ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​ជាប់ជំពាក់​ដោយ​សេចក្ដីស្លាប់​ ​ទៀងតែនឹង​ស្លាប់​ ​ប្រសិនបើ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​នៅ​ជាប់​អាឡោះអាល័យ​ ​នឹង​មាតាបិតា​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​គង់តែ​នឹង​ស្លាប់​ ​បើទុកជា​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​មិន​អាឡោះអាល័យ​ ​នឹង​មាតាបិតា​ ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​គង់តែ​នឹង​ស្លាប់​ដែរ​ ​សូមឲ្យ​អ្នក​ដ៏​មាន​អាយុ​ ​លះបង់​សេចក្ដី​អាឡោះអាល័យ​របស់​អ្នក​ ​ក្នុង​មាតាបិតា​នោះ​ចេញ​។​ ​បើ​ឧបាសក​នោះ​ ​និយាយ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ខ្ញុំ​លះបង់​សេចក្ដី​អាឡោះអាល័យ​ ​ក្នុង​មាតាបិតា​នោះ​រួចហើយ​។​
ថយ | ទំព័រទី ២១៨ | បន្ទាប់