​[​៤៩២​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ប្រកប​អំពើវៀច​ ​ ​គឺ​បង្ខុស​ ​និង​បំភាន់​ ​បញ្ឆោត​បោក​ប្រាស​ ​ឬ​បន្លំ​ ​ដោយ​របស់​ប្លម​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ ​ជា​អ្នក​មិន​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​ការ​ប្រកប​អំពើវៀច​ ​គឺ​បង្ខុស​ ​និង​បំភាន់​ ​បញ្ឆោត​ ​បោក​ប្រាស​ ​ឬ​បន្លំ​ ​ដោយ​របស់​ប្លម​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​បេ​។​
 ​[​៤៩៣​]​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​សត្វ​ជា​អ្នក​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​កិរិយា​កាត់​ ​(​នូវ​ ​ ​ ​ ​អវយវៈ​ ​មានដៃ​ជាដើម​)​ ​សម្លាប់​ ​ចាប់ចង​ ​ធ្វើ​មនុស្ស​ឲ្យ​វង្វេងផ្លូវ​ ​ប្លន់​អ្នកស្រុក​ ​និង​កំហែង​យក​ទ្រព្យ​ ​មាន​ប្រមាណ​តិច​ ​ចំណែក​ពួក​សត្វ​ ​ជា​អ្នក​មិន​វៀរ​ស្រឡះ​ ​ចាក​កិរិយា​កាត់​ ​(​នូវ​អវយវៈ​ ​មានដៃ​ ​ជាដើម​)​ ​សម្លាប់​ ​ចាប់ចង​ ​ធ្វើ​មនុស្ស​ឲ្យ​វង្វេងផ្លូវ​ ​ប្លន់​អ្នកស្រុក​ ​និង​កំហែង​យក​ទ្រព្យ​ ​មាន​ប្រមាណ​ច្រើន​។​ ​ដំណើរ​នោះ​ ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះ​ ​សត្វ​ទាំងនោះ​ ​មិនឃើញ​នូវ​អរិយសច្ច​ ​៤​។​ ​អរិយសច្ច​ ​៤​ ​ដូចម្ដេច​ខ្លះ​។​ ​គឺ​ទុក្ខអរិយសច្ច​ ​១​។​បេ​។​ ​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​អរិយសច្ច​ ​១​ ​ក៏​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ព្រោះហេតុនោះ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខ​។​បេ​។​ ​គួរ​ធ្វើ​សេចក្ដីព្យាយាម​ថា​ ​នេះ​ជា​ទុក្ខនិរោធ​គាមិនី​បដិបទា​។​
ថយ | ទំព័រទី ៣៣៤ | បន្ទាប់