​កាល​អាត្មាអញ​ ​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ទើបបាន​ពោល​ពាក្យ​មិនជា​ទី​ពេញចិត្ត​ ​នឹង​ភិក្ខុ​នេះ​ ​ឯ​ភិក្ខុ​នេះ​ ​លុះ​អាត្មាអញ​ ​ពោល​ពាក្យ​មិនជា​ទី​ពេញចិត្ត​ហើយ​ ​ក៏​មាន​សេ​ចកី្ត​អាក់អន់​ចិត្ត​ដែរ​ ​កាល​អាក់អន់​ចិត្ត​ហើយ​ ​ទើប​ប្រាប់​ដល់​ពួក​ភិក្ខុ​ដទៃ​ថា​ ​ទោស​ ​ត្រូវលើ​ខ្ញុំករុណា​ហើយ​ ​ព្រោះ​អធិករណ៍​នោះ​ ​ដូចជា​ទោស​ ​ត្រូវ​អ្នក​ថ្វាយ​សួយ​ ​ព្រោះ​នាំ​របស់​រត់ពន្ធ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​យ៉ាងនេះ​ឈ្មោះថា​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នកចោទ​ ​ពិចារណា​នូវ​ខ្លួន​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឲ្យ​ត្រឹមត្រូវ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ត្រូវ​អា​បតិ្ត​កី្ត​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ចោទ​កី្ត​ ​មិន​ពិចារណា​នូវ​ខ្លួន​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឲ្យ​ត្រឹមត្រូវ​ ​ត្រង់​អធិករណ៍​ណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ក្នុង​អធិករណ៍​នោះ​ ​នឹង​មាន​ប្រាកដ​ ​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​ ​តាំងនៅ​អស់​កាយ​យូរ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​រឹងរូស​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​កោងកាច​ ​ទាំង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​នឹង​មិនបាន​នៅ​សប្បាយ​ឡើយ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ត្រូវ​អា​បតិ្ត​កី្ត​ ​ភិក្ខុ​ជា​អ្នក​ចោទ​កី្ត​ ​ពិចារណា​នូវ​ខ្លួន​ ​ដោយខ្លួនឯង​ ​ឲ្យ​ត្រឹមត្រូវ​ ​ត្រង់​អធិករណ៍​ណា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ហេតុ​ក្នុង​អធិករណ៍​នុ៎ះ​ ​នឹង​មាន​ប្រាកដ​ ​តែ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​តាំងនៅ​អស់​កាលយូរ​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​រឹងរូស​ ​ដើម្បី​សេចក្តី​កោងកាច​ទេ​ ​ទាំង​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ក៏​នឹង​បាន​នៅ​សប្បាយ​ផង​។​
ថយ | ទំព័រទី ១២២ | បន្ទាប់