​លុះ​ចំរើន​នូវ​មេ​ត្ត​ចិត្ត​ ​អស់​ ​៧​ ​ឆ្នាំ​ហើយ​ ​មិនបាន​មកកាន់​លោក​នេះ​ទៀត​អស់​ ​៧​ ​សំ​វដ្ត​វិ​វដ្ត​កប្ប​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សេចក្តី​ដំណាល​ថា​ ​កាល​លោ​កំពុង​វិនាស​ ​គ្រូ​ ​ឈ្មោះ​សុ​នេត្តៈ​ ​ក៏បាន​ទៅ​កើត​ក្នុង​ព្រហ្មលោក​ជាន់​អាភស្សរៈ​ ​កាល​លោក​កំពុង​ចំរើន​ ​ក៏​ចូល​ទៅ​កើត​ក្នុង​សុញ្ញ​វិមាន​នៃ​ព្រហ្ម​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​មាន​សេចក្តី​ដំណាល​ថា​ ​ក្នុង​សុញ្ញ​វិមាន​នៃ​ព្រហ្ម​នោះ​ ​មាន​ព្រហ្ម​ជាម​ហា​ព្រហ្ម​ ​គ្រប​សង្កត់​នូវ​ព្រហ្ម​ឯទៀត​ ​ៗ​ ​បាន​ ​ព្រហ្ម​ឯទៀត​ ​ៗ​ ​មិន​អាច​គ្រប​សង្កត់​លើ​បាន​ ​ជា​អ្នក​ឃើញ​ហេតុ​ដោយសព្វគ្រប់​ ​ជា​អ្នកធ្វើ​ជន​ទាំងពួង​ ​ឲ្យ​លុះ​នៅក្នុង​អំណាច​ខ្លួន​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​គ្រូ​ឈ្មោះ​សុ​នេត្តៈ​ ​បាន​ ​ជា​សក្កៈ​ ​ជាធំ​ជាង​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ ​៣៦​ ​លើក​ ​បាន​ជា​ស្តេច​ចក្រពត្តិ​ ​ប្រកបដោយ​ធម៌​ ​ជា​ធម្ម​រាជា​ ​(​ជា​ឥស្សរៈ​លើ​ផែនដី​)​ ​មាន​មហាសមុទ្រ​ទាំង​ ​៤​ ​ជាទីបំផុត​ ​ព្រះអង្គ​ជា​ស្តេច​ឈ្នះ​សង្រ្គាម​ ​ទ្រង់​មាន​ជនបទ​ ​ដល់​នូវ​សេចក្តី​មាំមួន​ ​ប្រកបដោយ​កែវ​ ​៧​ ​ប្រការ​ ​ព្រះរាជបុត្រ​របស់​ព្រះអង្គ​ច្រើនជាង​ពាន់​ ​សុទ្ធតែ​ជា​អ្នក​ក្លៀវក្លា​ ​មាន​សភាព​ជា​អ្នកមាន​សេចក្តី​ព្យាយាម​ ​សង្កត់សង្កិន​នូវ​សេនា​របស់​ស្តេច​ដទៃ​ ​បាន​ច្រើន​រយ​លើក​។​ ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ប្រាម​ ​ប្រាប​ ​គ្រប់គ្រង​ផែនដី​ដែល​មាន​សាគរ​ ​ជាទីបំផុត​ដោយ​ធម៌​ ​មិនបាច់​ប្រើ​អាជ្ញា​ ​មិនបាច់​ប្រើ​គ្រឿង​សស្រ្តាវុធ​ឡើយ​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៩២ | បន្ទាប់