ទាន់​ជ្រះថ្លា​ទេ​។​បេ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ពួក​ភិក្ខុនី​ ​ចូរ​សំដែង​ឡើង​នូវ​សិក្ខាបទ​នេះ​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ណា​ពីរ​រូប​ ​ដេក​លើ​គ្រែ​មួយ​ ​(​ជាមួយគ្នា​)​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​។​
 ​[​២៥៩​]​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ណា​ ​មាន​សេចក្តី​អធិប្បាយ​ក្នុង​សិក្ខាបទ​ទី១នៃ​បារាជិក​កណ្ឌ​រួចហើយ​។​ ​ពាក្យ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ពីរ​រូប​ដេក​លើ​គ្រែ​មួយ​(​ជាមួយគ្នា​)​ ​សេចក្តី​ថា​ ​កាល​ភិក្ខុនី​ម្នាក់​ដេក​នៅ​ហើយ​ ​មាន​ភិក្ខុនី​ដទៃ​ទៅដេក​ដែរ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​។​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ភិក្ខុនី​ពីរ​រូប​ដេកព្រមគ្នា​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងពីរ​រូប​ក្រោក​ឡើង​ ​ហើយ​ដេក​ទៅ​វិញ​ញយៗ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​បា​ចិ​ត្តិ​យ​។​
 ​[​២៦០​]​ ​វារៈ​ដែល​មិន​ត្រូវអាបត្តិ​ ​(​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នេះ​មាន៣យ៉ាង​)​ ​គឺ​ភិក្ខុនី​ម្នាក់​ដេក​ ​ភិក្ខុនី​ដទៃ​អង្គុយ​ ​ឬ​ភិក្ខុនី​ទាំងពីរ​រូប​អង្គុយ១​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងពីរ​រូប​នោះ​ឆ្កួត១​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងពីរ​រូប​នោះ​ជាដើម​បញ្ញត្តិ១​។​

​តុ​វដ្ត​វគ្គ​ ​សិក្ខាបទ​ទី២​


 ​[​២៦១​]​ ​សម័យ​នោះ​ ​ព្រះសម្ពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​គង់​ក្នុង​វត្ត​ជេតវន​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ ​ជិត​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ភិក្ខុនី​ពីរ​រូប​មាន​សម្ព​ត់​សម្រាប់​ក្រាល​សម្រាប់​ដណ្តប់​តែមួយ​ ​ដេក​ជាមួយគ្នា​។​ ​មនុស្ស​
ថយ | ទំព័រទី ២៣៦ | បន្ទាប់