សង្ឃាទិសេស​ទី៨​


 [​៦៩​]​ ​សម័យ​នោះ​ ​ព្រះពុទ្ធ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ ​គង់​ក្នុង​ជេតវនារាម​ ​របស់​អនាថបិណ្ឌិក​សេដ្ឋី​ទៀប​ក្រុង​សាវត្ថី​។​ ​គ្រានោះ​ឯង​ ​ចណ្ឌ​កា​លី​ភិក្ខុនី​ដែល​ភិក្ខុនី​សង្ឃ​ឲ្យ​ចាញ់​ព្រោះ​អធិករណ៍​អ្វី​នីមួយ​ ​ហើយ​ខឹង​តូចចិត្ត​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ផង​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ស្អប់​ផង​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ល្ងង់​ផង​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ខ្លាច​ផង​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​ណា​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​តិច​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ពោលទោស​ ​តិះដៀល​ ​បន្តុះ​បង្អាប់​ថា​ ​ចណ្ឌ​កា​លី​ជា​ម្ចាស់​ដែល​ភិក្ខុនី​សង្ឃ​ឲ្យ​ចាញ់​ព្រោះ​អធិករណ៍​នីមួយ​ហើយ​ ​មិន​គួរ​នឹង​ខឹង​អាក់អន់​ចិត្ត​ ​ហើយ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ផង​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ខ្លាច​ផង​ដូច្នេះ​សោះ​។​ ​ព្រះ​ដ៏​មាន​ព្រះ​ភាគ​ត្រាស់​សួរ​ថា​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ឮ​ថា​ចណ្ឌ​កា​លី​ភិក្ខុនី​ ​ដែល​ភិក្ខុនី​សង្ឃ​ឲ្យ​ចាញ់​ព្រោះ​អធិករណ៍​នីមួយ​ ​ហើយ​ខឹង​តូចចិត្ត​ ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ថា​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ផង​។​បេ​។​ ​ភិក្ខុនី​ទាំងឡាយ​លុះដោយ​សេចក្តី​ខ្លាច​ផង​ដូច្នេះ​ ​ពិតមែន​ឬ​។​ ​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ក្រាបទូល​ថា​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៧៧ | បន្ទាប់