​ឋិតនៅ​ក្នុង​កណ្តាល​រាជត្រកូល​ក្តី​ ​ដែលគេ​នាំមក​សួរ​ជា​សាក្សី​ថា​ ​នែ​បុរស​អើយ​ ​ចូរ​អ្នក​ចូល​មក​អាយ​ ​បើ​អ្នកដឹង​នូវ​ហេតុ​ណា​ ​ចូរ​និយាយប្រាប់​ហេតុ​នោះ​ ​បុរស​នោះ​ ​កាលបើ​មិនដឹង​ ​ក៏​និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​ដឹង​ ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​ដឹង​ ​និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនដឹង​ ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​មិនឃើញ​ ​និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ក៏​មាន​ ​កាលបើ​ឃើញ​ ​និយាយ​ថា​ ​ខ្ញុំ​មិនឃើញ​ក៏​មាន​ ​ជា​អ្នកពោល​នូវ​ពាក្យ​កុហក​ទាំង​ដឹងខ្លួន​ដូច្នេះ​ ​ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​ខ្លួន​ក្តី​ ​ព្រោះ​ហេតុ​នៃ​បុគ្គល​ដទៃ​ក្តី​ ​ព្រោះ​ហេតុ​សំណូក​ ​គឺ​ ​អាមិសៈ​បន្តិចបន្តួច​ក្តី​ ​១​ ​ជា​អ្នកពោល​ពាក្យ​ញុះញង់​ ​គឺ​ ​ឮ​ពាក្យ​អំពីសំណាក់​ជន​នេះ​ ​ហើយ​នាំទៅ​ប្រាប់​ជន​ឯណោះ​ ​ដើម្បីនឹង​បំបែក​ជន​ទាំងនេះ​ ​ឬឮ​ពាក្យ​ ​អំពីសំណាក់​ជន​ឯណោះ​ ​មក​ប្រាប់​ជន​ឯណេះ​ ​ដើម្បីនឹង​បំបែក​ជន​ឯណោះ​ ​ជា​អ្នក​បំបែក​នូវ​ពួក​ជន​ដែល​ព្រមព្រៀង​គ្នា​ ​អ្នក​ជំរុល​ពួក​ជន​ ​ដែល​បែកគ្នា​ហើយ​ ​អ្នក​ត្រេកអរ​ក្នុង​ពួក​ ​មានតម្រេក​ក្នុង​ពួក​ ​អ្នក​រីករាយ​ក្នុង​ពួក​ ​អ្នកពោល​វាចា​ធ្វើឲ្យ​ប្រកាន់ពួក​ដូច្នេះ​ ​អ្នកពោល​ពាក្យ​អាក្រក់​ ​អ្នកពោល​ពាក្យទ្រគោះ​ ​ខ្មោះខ្មួរ​ ​រោលរាល​ ​ដល់​អ្នកដទៃ​ ​ដៀមដាម​ដល់​អ្នកដទៃ​ ​ជា​វាចា​ជិត​សេចក្តី​ក្រោធ​ ​មិន​ប្រព្រឹត្តទៅ​ ​ដើម្បី​សមាធិ​ ​១​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៦៤ | បន្ទាប់