​ត្រង់​ជ្រុង​មួយ​ៗ​ ​មាន​ជាន់​ដ៏​វិចិត្រ​ដោយ​កែវពិទូរ្យ​ ​និង​មាស​ផង​ ​ដោយ​កែវផលិក​ ​និង​ប្រាក់​ផង​ ​ដោយ​កែវ​ពព្រុះ​ ​និង​កែវ​មុក្តា​ផង​ ​ដោយ​កែវ​ទទឹម​ ​និង​កែវមណី​ផង​ ​ជាទី​តម្រេក​នៃ​ចិត្ត​ ​ធូលី​មិន​ហុយ​ឡើង​ក្នុង​វិមាន​នោះ​ទេ​ ​ទាំង​បង្កង់​មាន​សម្បុរ​លឿង​ ​ដែល​បុញ្ញកម្ម​និមិ្មត​ហើយ​ ​ក៏​ទ្រទ្រង់នូវ​កំពូល​ ​ជណ្តើរ​ទាំង​ ​៤​ ​ក្នុង​ទិស​ ​៤​ ​ទៀតសោត​ ​ក៏​បុញ្ញកម្ម​និមិ្មត​ហើយ​ដែរ​ ​វិមាន​នោះ​ ​រុងរឿង​ដោយ​បន្ទប់​ទាំងឡាយ​ ​ជា​វិការៈ​នៃ​កែវ​ផ្សេង​ៗ​ ​ដូច​ព្រះអាទិត្យ​ ​បង្កាន់ដៃ​ទាំង​ ​៤​ ​ក្នុង​ទិស​ទាំង​ ​៤​ ​នោះ​ ​បុញ្ញកម្ម​ចាត់ចែង​ហើយ​ ​ដោយ​ប្រមា​ណ​ស្មើ​ៗ​ ​គ្នា​ ​ក៏​រុងរឿង​ ​ញុំាង​ទិស​ទាំង​ ​៤​ ​ឲ្យ​ភ្លឺ​ដោយ​ជុំវិញ​ ​ពួក​ទេវបុត្ត​ ​អ្នក​នៅក្នុង​វិមាន​ដ៏​ប្រសើរ​នោះ​ ​ជា​អ្នកមាន​ពន្លឺ​ច្រើន​ ​អ្នក​រុងរឿង​ ​កន្លង​ដោយ​សម្បុរ​ ​ដូច​ព្រះអាទិត្យ​ ​ដែល​ទើបនឹង​រះ​ឡើង​ ​នេះ​ជា​ផល​នៃ​ទាន​ ​នៃ​សីល​ ​ឬ​នៃ​អញ្ជលី​កម្ម​របស់​អ្នក​ ​អាត្មា​សួរ​ហើយ​ ​អ្នក​ចូរ​ប្រាប់​នូវ​ហេតុ​នោះ​។​ ​
 ទេវបុត្ត​នោះ​ ​ដែល​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​សួរ​ហើយ​ ​មានចិត្ត​ត្រេកអរ​ ​លុះ​ព្រះ​មោគ្គល្លាន​សួរ​ប្រស្នា​ហើយ​ ​ទើប​ដោះស្រាយ​នូវ​ផល​នៃ​កម្ម​នេះ​ថា​
 ខ្ញុំ​មានចិត្ត​ជ្រះថ្លា​ ​បាន​ធ្វើ​វិហារ​ដើម្បី​ព្រះ​សាស្តា​ ​ជា​ព្រះពុទ្ធ​អាទិច្ចពន្ធុ​ ​ក្នុង​ស្រុក​អន្ធ​ក​វិន្ទៈ​ ​ដោយដៃ​របស់​ខ្លួន​
ថយ | ទំព័រទី ១៦០ | បន្ទាប់