បិដក ភាគ ៥៥ - ទំព័រទី ១៨៤

 ​(​ទេវបុត្ត​ពោល​ថា​)​ ​នែអ្នក​ទាំងឡាយ​ ​ក្លិន​ទិព្វ​ទាំងឡាយ​ក្រអូប​ឈ្ងុយឈ្ងប់​ ​រមែង​ផ្សាយ​ចេញ​អំពី​ព្រៃ​ច្រេស​ ​ក្លិន​ទាំងនោះ​ ​តែង​អប់​វិមាន​នេះ​ ​កំចាត់​បង់​នូវ​ងងឹត​ទាំង​ថ្ងៃ​ ​ទាំងយប់​ ​ផ្កា​ក្រ​ពុំ​មួយ​ៗ​ ​នៃ​ដើម​ច្រេស​ទាំងនេះ​ ​តែង​លៀនចេញ​អំពី​ទង​ ​ដោយ​កាល​កន្លងទៅ​ ​១០០​ ​ឆ្នាំ​ ​ចំនួន​ ​១០០​ ​ឆ្នាំ​ ​របស់​មនុស្ស​ ​កន្លងទៅ​ហើយ​ ​ខ្ញុំ​មក​កើត​ក្នុង​ទេវវិមាន​នេះ​ ​ក្នុង​ទេវនិកាយ​ ​នែអ្នក​ទាំងឡាយ​ ​លុះ​ខ្ញុំ​ឋិតនៅ​ក្នុង​វិមាន​នេះ​ ​អស់​កំណត់​ ​៥០០​ ​ឆ្នាំ​ទិព្វ​ហើយ​ ​នឹង​ច្យុត​ដោយ​អស់អាយុ​ផង​ ​ដោយ​អស់បុណ្យ​ផង​ ​ទើប​ខ្ញុំ​ជ្រប់​ស្រពោន​ ​ដោយ​សេ​ចកី្ត​សោក​ស្តាយ​នោះ​ឯង​។​
 ​(​ពួក​ពាណិជ​បាន​និយាយ​ថា​)​ ​ទេវបុត្ត​នោះ​ ​ប៉ុនអម្បាល​បាន​នូវ​វិមាន​ ​(​ដ៏​ល្អ​)​ ​មិន​អាច​ថ្លឹង​បាន​ ​អស់​កាលយូរ​ហើយ​ ​ម្តេច​ក៏​នៅ​សោក​ស្តាយ​ ​ចំណង់បើ​ពួក​ទេវបុត្ត​ណា​ ​ដែល​កើត​ក្នុង​វិមាន​ក្រៅ​នេះ​ ​ពួក​ទេវបុត្ត​នោះ​ ​ជា​អ្នកមាន​បុណ្យ​តិច​ ​ទើប​គួរ​សោក​ស្តាយ​ ​ពិតមែន​។​

ថយ | ទំព័រទី ១៨៤ | បន្ទាប់