​បពិត្រ​លោកម្ចាស់​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំ​ជា​ទេវតា​ប្រសើរ​វិសេស​ ​ជាង​ស្រី​អប្សរ​ទាំងនោះ​ដោយ​សម្បុរ​ ​ដោយ​យស​ ​និង​អាយុ​ ​ជា​ទេវតា​ ​មាន​កុសល​ដ៏​ច្រើន​ ​បាន​ធ្វើ​ហើយ​ ​ដឹងខ្លួន​ ​មានស្មារតី​ ​មក​ដើម្បី​ថ្វាយបង្គំ​នូវ​ព្រះ​មុនី​ ​ព្រះអង្គ​ប្រកបដោយ​សេ​ចកី្ត​ករុណា​ក្នុង​លោក​។​ ​លុះ​នាង​ចណ្ឌាលី​ ​ជា​ស្ត្រី​កតញ្ញូ​កតវេទិនី​ ​ពោល​ពាក្យ​នេះ​ដូច្នេះហើយ​ ​ក៏​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​បាទា​នៃ​ព្រះអរហន្ត​ហើយ​ ​ក៏​បាត់​ពីទី​នោះ​ទៅ​។​

​ចប់​ ​ចណ្ឌាលី​វិមាន​ ​ទី៤​។​


​ភទ្ទិ​ត្ថិ​កា​វិមាន​ ​ទី៥​


 [​២២​]​ ​(​ព្រះមានព្រះភាគ​ ​ត្រាស់​សួរ​ថា​)​ ​នាង​មាន​សម្បុរ​ខៀវ​ផង​ ​លឿង​ផង​ ​ខ្មៅ​ផង​ ​ហង្សបាទ​ផង​ ​ក្រហម​ផង​ ​ចោមរោម​ដោយ​លំអង​នៃ​ផ្កា​ ​មាន​ពណ៌​ផ្សេង​ៗ​ ​ទ្រទ្រង់នូវ​កម្រងផ្កា​មន្ទារវ​បុស្ស​នៅ​លើ​ក្បាល​ ​ម្នាលនាង​មាន​ប្រាជ្ញា​ល្អ​ ​ដើមឈើ​នេះ​ ​ក្នុង​ពួក​ទេវតា​ដទៃ​គ្មាន​ទេ​ ​ម្នាលនាង​មានយស​ ​នាង​កើត​ក្នុង​ពួក​ទេវតា​នៅក្នុង​ស្ថាន​ត្រៃត្រឹង្ស​ ​ដោយ​បុ​ណ្យ​អី្វ​ ​ម្នាល​ទេវធីតា​ ​តថាគត​សួរ​ហើយ​ ​នាង​ចូរ​ប្រាប់​មក​ ​ផល​នៃ​កម្ម​នេះ​ ​ដូចម្តេច​។​
 (​ទេវតា​នោះ​ ​តប​ថា​)​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​ស្គាល់​ខ្ញុំ​ថា​ ​ភ​ទិ្ទ​ត្ថិ​កា​ ​ខ្ញុំ​ជា​ឧបាសិកា​ ​នៅ​ក្នុង​កិ​ម្ពិ​លាន​គរ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​សទ្ធា​ ​និង​សីល​ ​ត្រេកអរ​ក្នុង​ការចែក​រលែក​នូវ​ទាន​សព្វកាល​ ​
ថយ | ទំព័រទី ៤០ | បន្ទាប់