​គាមណិ​ជាតក​ ​ទី៨​


 [​៨​]​ ​(​គាមណិ​កុមារ​ ​ពោល​ថា​)​ ​កា​របា្រថ្នា​នូវ​ផល​ ​តែង​សមេ្រច​ព្រម​ ​ដល់​ពួក​ជន​អ្នក​មិន​រួសរាន់​ ​អញ​ជា​អ្នកមាន​ព្រហ្មចារ្យ​ចាស់​ក្លា​ហើយ​ ​ម្នាល​គាមណិ​ ​អ្នក​ចូរ​ដឹង​យ៉ាងនេះ​ចុះ​។​

​ចប់​ ​គាមណិ​ជាតក​ ​ទី៨​។​


​មឃ​ទេវ​ជាតក​ ​ទី៩​


 [​៩​]​ ​(​ព្រះរាជា​ពោធិសត្វ​ ​ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​)​ ​សក់​ទាំងឡាយ​នេះ​ ​នាំទៅ​នូវ​វ័យ​ ​(​ស្កូវ​)​ ​កើត​ដល់​អញ​ហើយ​ ​ទេវទូត​ ​កើ​ត​បា្រ​កដ​ហើយ​ ​(​នេះ​)​ ​ជាស​ម័យ​នៃ​ផ្នួស​របស់​អញ​។​

​ចប់​ ​មឃ​ទេវ​ជាតក​ ​ទី៩​។​


​សុខ​វិ​ហារិ​ជាតក​ ​ទី១០​


 [​១០​]​ ​(​ឥសី​ពោធិសត្វ​ ​ពោល​ថា​)​ ​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​មិន​រក្សា​ជន​ណា​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ជន​ណា​មិន​រក្សា​ពួក​ជន​ដទៃ​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​ជន​នោះ​ឯង​ ​មិន​មាន​សេចក្តី​អាឡោះអាល័យ​ក្នុង​កាម​ទាំងឡាយ​ទេ​ ​រមែង​ដេក​ជា​សុខ​។​

​ចប់​ ​សុខ​វិ​ហារិ​ជាតក​ ​ទី១០​។​
​ចប់​ ​អប​ណ្ណ​ក​វគ្គ​ ​ទី១​។

ថយ | ទំព័រទី ៤ | បន្ទាប់