​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ជាធំ​ក្នុង​ទិស​ ​ក្សត្រ​ត្រូវ​ពិចារណា​ហើយ​សឹម​ធ្វើ​ ​មិន​ត្រូវ​ធ្វើ​ទាំង​មិន​ពិចារណា​ទេ​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​ដ្បិតថា​យស​ ​និង​សេចក្តី​សរសើរ​ ​រមែង​ចំរើន​ដល់​បុគ្គល​អ្នក​ពិចារណា​ហើយ​ទើប​ធ្វើ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះ​ភូមិបាល​ ​បុគ្គល​ជាធំ​ ​ត្រូវតែ​ពិចារណា​ហើយ​សឹម​ដាក់​អាជ្ញា​ ​ការដែល​បុគ្គល​ធ្វើ​ដោយ​រួសរាន់​ ​រមែង​ក្តៅក្រហាយ​ ​ម្យ៉ាងទៀត​ ​ប្រយោជន៍​ទាំងឡាយ​ដែល​នរជន​ផ្គង​ឡើង​ត្រឹមត្រូវ​នោះ​ ​រមែង​ជា​ប្រយោជន៍​ ​មិន​ក្តៅក្រហាយ​ខាងក្រោយ​។​ ​ជន​ទាំងឡាយ​ ​បែងចែក​ហើយ​ទើប​ធ្វើការងារ​ទាំងឡាយ​ ​ដែល​មិន​មាន​សេចក្តី​ក្តៅក្រហាយ​ក្នុង​លោក​ ​ការងារ​ទាំងនោះ​ ​ជា​អំពើ​ដែល​អ្នកប្រាជ្ញ​សរសើរ​ហើយ​ថា​ ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ជា​កំរៃ​ ​ជា​អំពើ​ដែល​អ្នកប្រាជ្ញ​ចុះ​អនុមតិ​ហើយ​។​ ​បពិត្រ​ព្រះអង្គ​ ​ជាធំ​ជាង​ជន​ ​ពួក​ឆ្មាំទ្វារ​ ​មាន​ព្រះ​ខាន់​កាន់​ហើយ​ ​ពួក​ពេជ្ឈឃាត​ ​មក​ដើម្បី​សម្លាប់​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​បពិត្រ​ព្រះ​សម្មតិទេព​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​អង្គុយ​លើ​ព្រះ​ឧរូ​នៃ​មាតា​ ​ត្រូវ​ពួក​ទូត​ទាំងនោះ​ ​ទង់ទាញ​មក​ដោយ​រហ័ស​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​ ​បាន​ដល់​នូវ​មរណភ័យ​ ​ក៏​ក្តៅក្រហាយ​យ៉ាង​ចង្អៀត​ ​លំបាក​ក្រៃពេក​ ​បពិត្រ​ព្រះរាជា​ ​ជីវិត​ដែល​ជាទីស្រឡាញ់​ដូច​មធុរស​ ​ទូលព្រះបង្គំជាខ្ញុំ​បាន​ហើយ​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១១៣ | បន្ទាប់