​អាត្មា​បាន​ស្រង់​ផ្លែស្វាយ​ដែល​កំពុង​អណ្តែត​ក្នុង​អន្លង់​ដ៏​ធំ​អំពី​ស្ទឹង​ ​អាត្មា​នៅ​ ​(​ដោយ​សេចក្តី​ស្រេកឃ្លាន​)​ ​ព្រោះ​ហេតុ​ណា​ ​ហេតុ​នោះ​ទាំងអស់​ ​អាត្មា​បាន​ប្រាប់​ដល់​នាង​។​ ​អាត្មា​អង្គុយ​អាស្រ័យ​នូវ​ស្ទឹង​ជាទី​រីករាយ​ ​ស្ទឹង​នេះ​ធំ​ទូលាយ​ ​ប្រកបដោយ​ត្រី​ ​នាង​កុំអាល​រត់​ទៅ​ ​ចូរ​ប្រាប់​ខ្លួន​នោះ​ដល់​អាត្មា​សិន​។​ ​ម្នាលនាង​កល្យាណី​ ​នាង​ជា​អ្វី​ ​ម្នាលនាង​មាន​អវយវៈ​ត្រង់​កណ្តាល​ ​(​ចង្កេះ​)​ ​ដ៏​ល្អ​ ​នាង​មាន​រូប​ដូច​ក​ដម្បា​រមាស​ដ៏​រលីង​ ​(​មានដំណើរ​)​ ​ដូចជា​កូន​ខ្លា​ដែល​កើត​ក្នុង​ញកភ្នំ​ ​(​មក​ក្នុង​ទីនេះ​)​ ​ដើម្បីអ្វី​។​ ​នាង​នារី​ទាំងឡាយ​ណា​ ​ជា​អ្នកបំរើ​ពួក​ទេវតា​ ​ក្នុង​ទេវតា​ទាំងឡាយ​ផង​ ​ស្រី​ទាំងឡាយ​ណា​ប្រកបដោយ​រូប​ ​ក្នុង​មនុស្សលោក​ផង​ ​ស្រី​ទាំងឡាយ​នោះ​ ​ប្រាកដ​ស្មើដោយ​រូប​នៃ​នាង​ ​មិន​មាន​ក្នុង​ទេវ​គន្ធព្វ​ ​និង​មនុស្សលោក​ឡើយ​ ​ម្នាលនាង​មាន​អវយវៈ​ខាងដើម​ ​(​ភ្លៅ​)​ ​ដ៏​ល្អ​ ​អាត្មា​សួរ​ហើយ​ ​ចូរ​ប្រាប់​នាម​ ​និង​គោត្រ​ផង​ ​ផៅពង្ស​ទាំងឡាយ​ផង​។​
 [​៤១៦​]​ ​(​ទេវតា​…​)​ ​បពិត្រ​ព្រាហ្មណ៍​ ​លោក​គង់នៅ​អាស្រ័យ​ស្ទឹង​ឈ្មោះ​កោសិ​កី​ ​ជាទី​រីករាយ​ណា​ ​ខ្ញុំ​មាន​លំនៅ​ត្រង់​ខ្សែទឹក​ដ៏​កាច​ ​មាន​អន្លង់​ជាទី​ហូរ​ទៅ​នៃ​ទឹក​ដ៏​ប្រសើរ​ ​អាស្រ័យ​នៅ​ហើយ​ ​(​ក្នុង​ស្ទឹង​នោះ​)​។​ ​
ថយ | ទំព័រទី ១៥០ | បន្ទាប់