ចិត្ត​លោក​ រួច​ រួច​ស្រឡះ​ រួចផុត​ស្រឡះ​ ចាក​ទោសៈ។ ចិត្ត​លោក​ រួច​ រួច​ស្រឡះ​ រួចផុត​ស្រឡះ​ ចាក​មោហៈ។ ចិត្ត​លោក​ រួច​ រួច​ស្រឡះ​ រួចផុត​ស្រឡះ​ ចាក​កោ​ធៈ​ ឧបនាហៈ​ មក្ខៈ​ បឡា​សៈ​ ឥស្សា​ មច្ឆរិយៈ​ មាយា​ សា​ឋេយ្យៈ​ ថម្ភៈ​ សា​រម្ភៈ​ មា​នះ​ អតិ​មា​នះ​ មទៈ​ បមា​ទៈ​ កិលេស​ទាំងអស់​ ទុច្ចរិត​ទាំងអស់​ សេចក្តី​ក្រវល់ក្រវាយ​ទាំងអស់​ សេចក្តី​ក្តៅ​ក្រហាយ​ទាំងអស់​ សេចក្តី​អន្ទះអន្ទែង​ទាំងអស់​ អកុសលា​ភិ​សង្ខារ​ទាំងអស់​ ព្រះអរហន្ត​លោក​នឹងធឹង ព្រោះ​ជា​អ្នក​រួចហើយ​យ៉ាងនេះ។
 ព្រះអរហន្ត​លោក​នឹងធឹង​ ព្រោះ​ការសំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ តើ​ដូចម្តេច។ ព្រះ​អរហ​ន្ត​លោក​នឹងធឹង​ ព្រោះ​ការសំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ថា​ កាលបើ​សីល​មាន​លោក​ជា​អ្នកមានសីល។ លោក​នឹងធឹង​ ព្រោះ​ការសំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ថា​ កាលបើ​សទ្ធា​មាន​ លោក​ជា​អ្នកមាន​សទ្ធា។ លោក​នឹងធឹង​ ព្រោះ​ការសំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ថា​ កាលបើ​វី​រិយៈ​មាន​ លោក​ជា​អ្នកមាន​វី​រិយៈ។ លោក​នឹងធឹង​ ព្រោះ​ការសំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ថា​ កាលបើ​សតិ​មាន​ លោក​ជា​អ្នកមាន​សតិ។ លោក​នឹងធឹង​ព្រោះ​ការ​សំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ថា​ កាលបើ​សមាធិ​មាន​ លោក​ជា​អ្នកមាន​សមាធិ។ លោក​នឹងធឹង​ ព្រោះ​ការសំដែង​ចេញ​នូវ​ហេតុ​នោះ​ថា​ កាលបើ​បញ្ញា​មាន​ លោក​ជា​អ្នកមាន​បញ្ញា។
ថយ | ទំព័រទី ២១៩ | បន្ទាប់