អន្តរាយ​ ព្រោះ​ហេតុ​អាស្រ័យ​ក្នុង​សរីរៈ​នោះ​ យ៉ាងនេះ​ខ្លះ។
 ពាក្យ​ថា​ អន្តរាយ​ទាំងឡាយ​ រមែង​ញាំ​ញី​បុគ្គល​នោះ​ បាន​សេចក្តី​ថា​ អន្តរាយ​ទាំងឡាយ​នោះ​ រមែង​ទន្រ្ទាន​ ជិះជាន់​ គ្រប​សង្កត់​ រួប​រឹ​ត បំផ្លាញ​ ញីញក់​នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) អន្តរាយ​ទាំងឡាយ​ រមែង​ញាំ​ញី​បុគ្គល​នោះ។
 [២៣​] ពាក្យ​ថា​ ទុក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​បុគ្គល​នោះ​ ព្រោះ​អន្តរាយ​នោះ​ អធិប្បាយ​ថា​ ទុក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅតាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ នូវ​បុគ្គល​នោះ​ ព្រោះ​សេចក្តី​អន្ត​រាយ​នោះ​ៗ គឺ​ ជាតិទុក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅតាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ ជរាទុក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅតាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ ព្យាធិទុក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅតាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ មរណ​ទុ​ក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅ​តាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ សោក​បរិទេវ​ទុក្ខ​ទោ​មនស្សុ​បា​យា​សទុ​ក្ខ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅតាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ ទុក្ខ​ក្នុង​នរក​ ទុក្ខ​ក្នុង​កំណើត​តិរច្ឆាន​ ទុក្ខ​ក្នុង​បិ​ត្តិ​វិស័យ​ រមែង​ជាប់​តាម​ ទៅ​តាម​ ប្រព្រឹត្ត​តាម​ ទុក្ខ​ក្នុង​ពួក​មនុស្ស​ ទុក្ខ​មាន​កិរិយា​ចុះ​កាន់​គភ៌​ជា​មូល​ ទុក្ខ​មាន​កិរិយា​តាំងនៅ​ក្នុង​គភ៌​ជា​មូល​ ទុក្ខ​មាន​កិរិយា​ចេញ​ចាក​គភ៌​ជា​មូល​ ទុក្ខ​ប្រកបដោយ​គ្រឿង​ចង​ (ថែទាំ​) របស់​សត្វ​ដែល​កើត​ហើយ​ ទុក្ខ​ព្រោះ​អាស្រ័យ​អ្នកដទៃ​ របស់​សត្វ​ដែល​កើត​ហើយ​ ទុក្ខ​ព្រោះ​ការ​ព្យាយាម​របស់​ខ្លួន​ ទុក្ខ​ព្រោះ​ការ​ព្យាយាម​របស់​អ្នកដទៃ​ រមែង​ជាប់​តាម​
ថយ | ទំព័រទី ៣០ | បន្ទាប់