មាន​សភាព​គួរ​ស្រឡាញ់ ប្រកបដោយ​កាម​ គួរ​រីករាយ សំឡេង​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ត្រចៀក ក្លិន​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​ច្រមុះ រស​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​អណ្តាត ផ្សព្វ​ដែល​គប្បី​ដឹង​ដោយ​កាយ​ ជា​ទី​បា្រ​ថ្នា ជាទី​ត្រេកអរ ជាទី​ពេញចិត្ត មាន​សភាព​គួរ​ស្រឡាញ់ ប្រកបដោយ​កាម​គួរ​រីករាយ។ កាមគុណ ៥ លោក​ហៅថា មោហៈ តើ​ព្រោះ​ហេតុអ្វី។ ទេវតា និង​មនុស្ស​ដោយ​ច្រើន វង្វេង​ ភ្លេចស្មារតី ភាន់ភាំង​គំនិត ក្នុង​កាមគុណ​ទាំង ៥ ជា​អ្នក​វង្វេង ភ្លេចស្មារតី ភាន់ភាំង​គំនិត​ ត្រូវ​អវិជ្ជា​ធ្វើឲ្យ​ងងឹត ខ្ទប់ រាំង ហ៊ុម ភ្ជិត គ្រប បង្រួម ផ្កាប់​ហើយ ព្រោះហេតុនោះ​ កាមគុណ​ទាំង ៥ លោក​ហៅថា មោហៈ។ ត្រង់​ពាក្យ​ថា លិច​ចុះ​ក្នុង​មោហៈ គឺ​ចូល​ទៅ ផ្កាប់​ចុះ ចូល​ទៅ​ស៊ប់​ ជ្រ​មុច​ចុះ ក្នុង​មោហៈ ហេតុ​នោះ​ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) នរជន កាល​ឋិតនៅ លិច​ចុះ​ក្នុង​មោហៈ។
 [៣៣​] អធិប្បាយ​ពាក្យ​ថា​ នរជន​មាន​សភាព​ដូច្នោះ​នោះ​ (ឋិតនៅ​) ក្នុង​ទី​ឆ្ងាយ​អំពី​វិវេក​ ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ វិវេក​ បាន​ដល់​វិវេក​ ៣ គឺ​ កាយវិវេក​ ១ ចិត្តវិវេក​ ១ ឧបធិវិវេក​ ១។
 កាយវិវេក​ តើ​ដូចម្តេច។ ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ គប់​រក​សេនាសនៈ​ស្ងាត់​ គឺ​ព្រៃ​ គល់ឈើ​ ភ្នំ​ លា្អង​ គុហា​ ព្រៃស្មសាន​ ព្រៃ​ឆ្ងាយ​ ទីវាល​ និង​គំនរចំបើង​ ជា​អ្នក​នៅ​ស្ងប់​ស្ងាត់​ដោយ​កាយ​ ភិក្ខុ​នោះ​ ទៅ​ម្នាក់ឯង​ ឈរ​ម្នាក់ឯង​ អង្គុយ​ម្នាក់ឯង​
ថយ | ទំព័រទី ៤៦ | បន្ទាប់