​ពួក​សត្វ​មិន​អាច​ញុំាង​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​រួច​ យ៉ាងនេះ​ខ្លះ ហេតុ​នោះ (ទ្រង់​ត្រាស់​ថា​) ពួក​សត្វ​ទាំងនោះ​រួច​បាន​ដោយ​ក្រ ទាំង​ញុំាង​អ្នកដទៃ​ឲ្យ​រួច​មិនបាន។
 [៣៨​] ពាក្យ​ថា​ កា​លបា្រ​ថ្នា​កាម​ ក្នុង​កាល​ជា​ខាងក្រោយ​ ឬក្នុង​កាលមុន​ អធិប្បាយ​ថា​ អនាគត​ លោក​ហៅថា​ កាល​ជា​ខាងក្រោយ​ អតីត​ លោក​ហៅថា​ កាល​មុន​។ ម្យ៉ាងទៀត​ អនាគត​ និង​បច្ចុប្បន្ន​ ដែល​អាស្រ័យ​នឹង​អតីត​ ឈ្មោះថា​ កាល​ខាង​ក្រោយ​ អតីត និង​បច្ចុប្បន្ន​ ដែល​អាស្រ័យ​នឹង​អនាគត​ ឈ្មោះថា​ កាលមុន។
 នរជន​ធ្វើ​នូវ​សេច​ក្តី​បា្រ​ថ្នា​ក្នុង​កាលមុន​ តើ​ដោយ​ប្រការ​ដូចម្តេច។ នរជន​ញុំាង​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ឲ្យ​កើត​ក្នុង​រូប​បា​រម្ម​ណ៍​នោះ​ថា​ អាត្មាអញ​ មាន​រូប​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ ក្នុង​អតីតកាល​ ដល់​ព្រម​នូវ​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ក្នុង​វេទនា​ជាដើម​នោះ​ថា​ អាត្មាអញ​មាន​វេទនា​យ៉ាងនេះ​ហើយ​ មាន​សញ្ញា​យ៉ាងនេះ​ហើយ មាន​សង្ខារ​យ៉ាងនេះ​ហើយ មានវិញ្ញាណ​ យ៉ាងនេះ​ហើយ ក្នុង​អតីតកាល។ នរជន​ធ្វើ​នូវ​សេច​ក្តី​បា្រ​ថ្នា​ ក្នុង​កាលមុន យ៉ាងនេះ​ខ្លះ។ មួយវិញទៀត វិញ្ញាណ​ជាប់​ចំពាក់​ដោយ​ឆន្ទ​រាគ ក្នុង​អាយតនៈ​នោះ​ថា​ អញ​មាន​ចក្ខុ​ដូចនេះ មាន​រូប​ដូចនេះ​ហើយ ក្នុង​អតីតកាល នរជន​តែង​ត្រេកអរ​នឹង​អាយតនៈ​នោះ​ ព្រោះ​វិញ្ញាណ​ជាប់​ចំពាក់​ដោយ​ឆន្ទ​រាគ កាល​ត្រេកអរ​នឹង​អាយតនៈ​នោះ ឈ្មោះថា ធ្វើ​នូវ​សេចក្តី​បា្រ​ថ្នា​ក្នុង​កាលមុន យ៉ាងនេះ​ខ្លះ។
ថយ | ទំព័រទី ៦០ | បន្ទាប់