ការ​ត្រាស់​ដឹង គឺ​អនុ​ប្បា​ទញ្ញាណ ដោយ​អត្ថ​ថា ស្ងប់ ការ​ត្រាស់​ដឹង គឺ​ឆន្ទៈ ដោយ​អត្ថ​ថា​ជា​ឫស។បេ។ ការ​ត្រាស់​ដឹង គឺ​អមត​និព្វាន ដោយ​អត្ថ​ថា​ជាទីបំផុត (នៃ​កិច្ច​ក្នុង​សាសនា)។ ភិក្ខុ​នោះ តែង​លះកិលេស ដែល​កន្លង​ហើយ លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​មាន​មក លះកិលេស​ដែល​កើត​ចំពោះមុខ។
 [១៧០] ពាក្យ​ថា លះកិលេស​ដែល​កន្លង​ហើយ សំនួរ​ថា បើ​លះកិលេស​ដែល​កន្លង​ហើយ មាន​តែ​ញុំាង​កិលេស​ដែល​អស់ហើយ​ឲ្យអស់ ញុំាង​កិលេស​ដែល​រលត់​ហើយ​ឲ្យ​រលត់ ញុំាង​កិលេស​ដែល​សាបសូន្យ​ហើយ​ឲ្យ​សាបសូន្យ ញុំាង​កិលេស​ដែល​វិនាស​ហើយ​ឲ្យ​វិនាស គឺថា កិលេសជាត​ណា​កន្លង​ហើយ មិន​មាន​ទេ លះកិលេស​ជាត​នោះ​ឬ។ ចម្លើយ​ថា មិនមែន​លះកិលេស​ដែល​កន្លង​ហើយ​ទេ។
 ពាក្យ​ថា លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​មក សំនួរ​ថា បើ​លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​មក មានតែ លះកិលេស ដែល​មិនទាន់​កើត លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​ដុះ លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​ផុស​ឡើង លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​កើត​ប្រាកដ គឺថា កិលេសជាត​ណា ដែល​មិនទាន់​មក មិន​មាន​ទេ លះកិលេស​ជាត​នោះ​ឬ។ ចម្លើយ​ថា មិនមែន​លះកិលេស​ដែល​មិនទាន់​មក​ទេ។
ថយ | ទំព័រទី ២៩២ | បន្ទាប់