ទទួល​ឬ។ អើ។ សុខ និង​ទុក្ខ​ដែលគេ​ធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង​ផង បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើ​ផង​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [១៦២] កម្ម​ល្អ និង​អាក្រក់ គេ​ដឹង​បាន​ឬ។ បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង អ្នកប្រើ​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ អ្នក​រង​វិបាក​នៃ​កម្ម​ល្អ និង​អាក្រក់ គេ​ដឹង​បាន​ឬ។ អើ។ បុគ្គល​នោះ​មិនមែន​ធ្វើ បុគ្គល​នោះ​មិនមែន​ទទួល បុគ្គល​ដទៃ​មិនមែន​ធ្វើ បុគ្គល​ដទៃ​មិនមែន​ទទួល​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ បុគ្គល​នោះ​មិនមែន​ធ្វើ បុគ្គល​នោះ​មិនមែន​ទទួល បុគ្គល​ដទៃ ក៏​មិនមែន​ធ្វើ បុគ្គល​ដទៃ ក៏​មិនមែន​ទទួល​ឬ។ អើ។ សុខ និង​ទុក្ខ កើតឡើង​ព្រោះ​អាស្រ័យហេតុ មិនមែន​ធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង មិនមែន​បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
 [១៦៣] កម្ម​ល្អ និង​អាក្រក់ គេ​ដឹង​បាន​ឬ។ បុគ្គល​អ្នកធ្វើ​ដោយខ្លួនឯង អ្នកប្រើ​គេ​ឲ្យ​ធ្វើ អ្នក​រង​វិបាក​នៃ​កម្ម​ល្អ និង​អាក្រក់ គេ​ដឹង​បាន​ឬ។ អើ។ បុគ្គល​នោះ​ធ្វើ បុគ្គល​នោះ​ទទួល បុគ្គល​ដទៃ​ធ្វើ
ថយ | ទំព័រទី ១០៩ | បន្ទាប់