បុគ្គលដទៃទទួល បុគ្គលនោះផង បុគ្គលដទៃផង ធ្វើ បុគ្គលនោះផង បុគ្គលដទៃផង ទទួល បុគ្គលនោះមិនមែនធ្វើ បុគ្គលនោះមិនមែនទទួល បុគ្គលដទៃមិនមែនធ្វើ បុគ្គលដទៃមិនមែនទទួលឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ បុគ្គលនោះធ្វើ បុគ្គលនោះទទួល បុគ្គលដទៃធ្វើ បុគ្គលដទៃទទួល បុគ្គលនោះផង បុគ្គលដទៃផង ធ្វើ បុគ្គលនោះផង បុគ្គលដទៃផង ទទួល បុគ្គលនោះមិនមែនធ្វើ បុគ្គលនោះមិនមែនទទួល បុគ្គលដទៃក៏មិនមែនធ្វើ បុគ្គលដទៃក៏មិនមែនទទួលឬ។ អើ។ សុខ និងទុក្ខ គេធ្វើដោយខ្លួនឯង សុខ និងទុក្ខ បុគ្គលដទៃធ្វើ សុខ និងទុក្ខ គេធ្វើដោយខ្លួនឯងផង បុគ្គលដទៃធ្វើផង សុខ និងទុក្ខ កើតឡើងព្រោះអាស្រ័យហេតុ មិនមែនគេធ្វើដោយខ្លួនឯង មិនមែនបុគ្គលដទៃធ្វើឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។
[១៦៤] កម្ម មានឬ។ អើ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្ម មានឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ កម្ម មានឬ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្ម មានឬ។ អើ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្មនោះ មានឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្មនោះ
[១៦៤] កម្ម មានឬ។ អើ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្ម មានឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ កម្ម មានឬ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្ម មានឬ។ អើ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្មនោះ មានឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ បុគ្គលអ្នកធ្វើកម្មនោះ