ទាំងបុរិសិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងសុខិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងទុក្ខិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងសោមនស្សិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងទោមនស្សិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងឧបេក្ខិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងសទ្ធិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងវីរិយិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងសតិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងសមាធិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងបញ្ញិន្រ្ទិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងអនញ្ញតញ្ញស្សាមីតិន្ទ្រិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងអញ្ញិន្ទ្រិយ គេដឹងបាន។បេ។ ទាំងអញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តមឬ។ អើ។ អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយដទៃ បុគ្គលដទៃឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។ អ្នកចូរដឹងនូវកំហុសចុះ ប្រសិនបើ បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ទាំងអញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ម្នាលអ្នកដ៏ចំរើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នកគប្បីពោលថា អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយដទៃ បុគ្គលដទៃ ដូច្នេះដែរ បណ្តាពាក្យទាំងពីរនោះ
