ដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ដូច្នេះដែរ បណ្តាពាក្យទាំងពីរនោះ អ្នកពោលនូវពាក្យណា គប្បីពោលតែពាក្យនោះថា បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម តែអ្នកមិនគប្បីពោលថា រូបមានក្នុងបុគ្គល ដូច្នេះទេ ព្រោះជាពាក្យខុស។បេ។
[៥២] បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តមឬ។ អើ។ បុគ្គលគឺវេទនា។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងវេទនា។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកវេទនា។បេ។ វេទនាមាន ក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺសញ្ញា។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងសញ្ញា។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកសញ្ញា។បេ។ សញ្ញាមានក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺសង្ខារទាំងឡាយ។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងសង្ខារទាំងឡាយ។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកសង្ខារទាំងឡាយ។បេ។ សង្ខារទាំងឡាយមានក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺវិញ្ញាណ។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងវិញ្ញាណ។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកវិញ្ញាណ។បេ។ វិញ្ញាណមានក្នុងបុគ្គលឬ។ អ្នកមិនគួរនិយាយយ៉ាងនេះទេ។ អ្នកចូរដឹងនូវកំហុសចុះ ប្រសិនបើ បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ម្នាលអ្នកដ៏ចំរើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នកគប្បីពោលថា វិញ្ញាណមានក្នុងបុគ្គលដូច្នេះដែរ បណ្តាពាក្យទាំងពីរនោះ អ្នកពោលនូវពាក្យណា គប្បីពោលតែពាក្យនោះថា បុគ្គល
[៥២] បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តមឬ។ អើ។ បុគ្គលគឺវេទនា។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងវេទនា។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកវេទនា។បេ។ វេទនាមាន ក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺសញ្ញា។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងសញ្ញា។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកសញ្ញា។បេ។ សញ្ញាមានក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺសង្ខារទាំងឡាយ។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងសង្ខារទាំងឡាយ។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកសង្ខារទាំងឡាយ។បេ។ សង្ខារទាំងឡាយមានក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺវិញ្ញាណ។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងវិញ្ញាណ។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកវិញ្ញាណ។បេ។ វិញ្ញាណមានក្នុងបុគ្គលឬ។ អ្នកមិនគួរនិយាយយ៉ាងនេះទេ។ អ្នកចូរដឹងនូវកំហុសចុះ ប្រសិនបើ បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ម្នាលអ្នកដ៏ចំរើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នកគប្បីពោលថា វិញ្ញាណមានក្នុងបុគ្គលដូច្នេះដែរ បណ្តាពាក្យទាំងពីរនោះ អ្នកពោលនូវពាក្យណា គប្បីពោលតែពាក្យនោះថា បុគ្គល