[៥៥] បុគ្គលគឺចក្ខុន្រ្ទិយ។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងចក្ខុន្រ្ទិយ។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកចក្ខុន្រ្ទិយ។បេ។ ចក្ខុន្រ្ទិយមានក្នុងបុគ្គលឬ។បេ។ បុគ្គលគឺអញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ។បេ។ បុគ្គលមានក្នុងអញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ។បេ។ បុគ្គលវៀរចាកអញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ។បេ។ អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយមានក្នុងបុគ្គលឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ អ្នកចូរដឹងនូវកំហុសចុះ ប្រសិនបើ បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ម្នាលអ្នកដ៏ចំរើន ព្រោះហេតុនោះ អ្នកគប្បីពោលថា អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ មានក្នុងបុគ្គលដូច្នេះដែរ បណ្តាពាក្យទាំងពីរនោះ អ្នកពោលនូវពាក្យណា គប្បីពោលតែពាក្យនោះថា បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម តែអ្នកមិនគប្បីពោលថា អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយមានក្នុងបុគ្គលដូច្នេះទេ ព្រោះជាពាក្យខុស មួយទៀត ប្រសិនបើ អ្នកមិនគប្បីពោលថា អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយ មានក្នុងបុគ្គលដូច្នេះទេ ម្នាលអ្នកដ៏ចំរើន អ្នកមិនគប្បីពោលថា បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម ដូច្នេះដែរ បណ្តាពាក្យទាំងពីរនោះ អ្នកពោលនូវពាក្យណា អ្នកគប្បីពោលតែពាក្យនោះថា បុគ្គល គេដឹងបានដោយអត្ថដ៏ពិត និងអត្ថដ៏ឧត្តម តែអ្នកមិនគប្បីពោលថា អញ្ញាតាវិន្រ្ទិយមានក្នុងបុគ្គលដូច្នេះទេ ព្រោះជាពាក្យខុស។បេ។
