របស់​បុគ្គល​កាល​មិន​តាំងចិត្ត​ទុក កើតឡើង​ដែរ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ ក្រែង​ចតុត្ថជ្ឈាន របស់​បុគ្គល​កាល​រំពឹង កើតឡើង។បេ។ របស់​បុគ្គល​កាល​តាំងចិត្ត​ទុក កើតឡើង​ឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ ចតុត្ថជ្ឈាន​របស់​បុគ្គល​កាល​រំពឹង កើតឡើង។បេ។ របស់​បុគ្គល​កាល​តាំងចិត្ត​ទុក កើតឡើង មា្នល​អ្នក​ដ៏​ចម្រើន អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​ថា បុគ្គល​ចេញ​អំពី​តតិយជ្ឈាន រំកិល​ទៅកាន់​ចតុត្ថជ្ឈាន​បានទេ។ បុគ្គល​ចេញ​អំពី​តតិយជ្ឈាន រំកិល​ទៅកាន់​ចតុត្ថជ្ឈាន បាន​ដែរ​ឬ។ អើ។ តតិយជ្ឈាន​របស់​បុគ្គល​កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​បីតិ ថា​ជា​ទោស កើតឡើង​ដែរ​ឬ។ អើ។ ចតុត្ថជ្ឈាន​របស់​បុគ្គល​កាល​ធ្វើ​ទុក​ក្នុងចិត្ត​នូវ​បីតិ ថា​ជា​ទោស កើតឡើង​ដែរ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ តតិយជ្ឈាន ប្រកបដោយ​សុខ​ឬ។ អើ។ ចតុត្ថជ្ឈាន ប្រកបដោយ​សុខ​ដែរ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។ បុគ្គល​ចេញ​អំពី​តតិយជ្ឈាន រំកិល​ទៅកាន់​ចតុត្ថជ្ឈាន បាន​ដែរ​ឬ។ អើ។ តតិយជ្ឈាន​នោះ​ឯង គឺ​ចតុត្ថជ្ឈាន​នោះ​ឬ។ អ្នក​មិន​គួរ​ពោល​យ៉ាងនេះ​ទេ។បេ។
ថយ | ទំព័រទី ១៨០ | បន្ទាប់