[៣៦៥] សស្សតទិដិ្ឋរបស់បុគ្គលទៀង ដោយឧចេ្ឆទទិដិ្ឋ គប្បីកើតឡើងឬ។ អើ។ ប្រសិនបើ សស្សតទិដិ្ឋរបស់បុគ្គលទៀង ដោយឧចេ្ឆទទិដិ្ឋ គប្បីកើតឡើង មា្នលអ្នកដ៏ចម្រើន អ្នកមិនគួរពោលថា សេចក្តីទៀងទាត់តែម៉្យាង របស់បុថុជ្ជន មានទេ។
[៣៦៦] សស្សតទិដិ្ឋរបស់បុគ្គលទៀង ដោយឧចេ្ឆទទិដិ្ឋ មិនគប្បីកើតឡើងទេឬ។ អើ។ (បុគ្គលនោះ) លះបង់ (សស្សតទិដិ្ឋ) ហើយឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ (បុគ្គលនោះ) លះបង់ (សស្សតទិដិ្ឋ) ហើយឬ។ អើ។ (លះបង់) ដោយសោតាបត្តិមគ្គឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ (លះបង់) ដោយសកទាគាមិមគ្គ។បេ។ ដោយអរហត្តមគ្គឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ (លះបង់) ដោយមគ្គ ដូចមេ្តច។ ដោយមគ្គជាអកុសល។ មគ្គជាអកុសល។បេ។ មា្នលអ្នកដ៏ចម្រើន អ្នកមិនគួរពោលថា បុគ្គលទៀងដោយឧចេ្ឆទទិដិ្ឋ លះបង់សស្សតទិដិ្ឋ ដោយមគ្គជាអកុសលទេ។
[៣៦៦] សស្សតទិដិ្ឋរបស់បុគ្គលទៀង ដោយឧចេ្ឆទទិដិ្ឋ មិនគប្បីកើតឡើងទេឬ។ អើ។ (បុគ្គលនោះ) លះបង់ (សស្សតទិដិ្ឋ) ហើយឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ (បុគ្គលនោះ) លះបង់ (សស្សតទិដិ្ឋ) ហើយឬ។ អើ។ (លះបង់) ដោយសោតាបត្តិមគ្គឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ (លះបង់) ដោយសកទាគាមិមគ្គ។បេ។ ដោយអរហត្តមគ្គឬ។ អ្នកមិនគួរពោលយ៉ាងនេះទេ។បេ។ (លះបង់) ដោយមគ្គ ដូចមេ្តច។ ដោយមគ្គជាអកុសល។ មគ្គជាអកុសល។បេ។ មា្នលអ្នកដ៏ចម្រើន អ្នកមិនគួរពោលថា បុគ្គលទៀងដោយឧចេ្ឆទទិដិ្ឋ លះបង់សស្សតទិដិ្ឋ ដោយមគ្គជាអកុសលទេ។