[៥៣៦] ធម៌ខាងក្នុង ជាបច្ច័យនៃធម៌ខាងក្រៅ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺបុគ្គលដទៃ (ឃើញ) នូវចក្ខុខាងក្នុង។ សេចក្តីបំប្រួញ។ នូវវត្ថុ… ឃើញច្បាស់នូវពួកខន្ធខាងក្នុង ថាមិនទៀង ជាទុក្ខ មិនមែនខ្លួន ហើយត្រេកអរ រីករាយ រាគៈ ប្រារព្ធនូវខន្ធនោះ… ទោមនស្សកើតឡើង នូវរូបដោយទិព្វចក្ខុ… នូវសំឡេងដោយទិព្វសោតធាតុ… ដឹងនូវចិត្តរបស់បុគ្គលអ្នកប្រកបដោយចិត្តខាងក្នុង ដោយចេតោបរិយញ្ញាណ រូបាយតនៈខាងក្នុង (ជាបច្ច័យ) នៃចក្ខុវិញ្ញាណខាងក្រៅ ផោដ្ឋព្វាយតនៈខាងក្នុង ជាបច្ច័យនៃកាយវិញ្ញាណខាងក្រៅ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ ពួកខន្ធខាងក្នុង ជាបច្ច័យ នៃការពិចារណានូវឥទ្ធិវិធញ្ញាណ ចេតោបរិយញ្ញាណ បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ យថាកម្មុបគញ្ញាណ និងអនាគតំសញ្ញាណ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ។
[៥៣៧] ធម៌ខាងក្រៅ ជាបច្ច័យនៃធម៌ខាងក្រៅ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺបុគ្គលដទៃឲ្យទាន នូវសីល… នូវឧបោសថកម្ម… ហើយពិចារណានូវកុសលនោះ ពិចារណានូវកុសលទាំងឡាយ ដែលធ្លាប់សន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន ចេញអំពីឈាន… ពួកព្រះអរិយៈចេញអំពីមគ្គ ហើយពិចារណានូវមគ្គ ពិចារណានូវផល…
[៥៣៧] ធម៌ខាងក្រៅ ជាបច្ច័យនៃធម៌ខាងក្រៅ ដោយអារម្មណប្បច្ច័យ គឺបុគ្គលដទៃឲ្យទាន នូវសីល… នូវឧបោសថកម្ម… ហើយពិចារណានូវកុសលនោះ ពិចារណានូវកុសលទាំងឡាយ ដែលធ្លាប់សន្សំហើយ ក្នុងកាលមុន ចេញអំពីឈាន… ពួកព្រះអរិយៈចេញអំពីមគ្គ ហើយពិចារណានូវមគ្គ ពិចារណានូវផល…