អភិធម្មបិដក
បដ្ឋាន សត្តមភាគ
អនុលោមទុកប្បដ្ឋាន ខាងដើម
សូមនមស្ការ ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ អរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធអង្គនោះ។
ហេតុទុកៈ
បដិច្ចវារៈ
[១] ធម៌ជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺអទោសៈ អមោហៈ អាស្រ័យនូវអលោភៈ អលោភៈ អមោហៈ អាស្រ័យនូវអទោសៈ អលោភៈ អទោសៈ អាស្រ័យនូវអមោហៈ មោហៈ អាស្រ័យនូវលោភៈ លោភៈ អាស្រ័យនូវមោហៈ មោហៈ អាស្រ័យនូវទោសៈ ទោសៈ អាស្រ័យនូវមោហៈ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ។បេ។ ធម៌មិនមែនជាហេតុ អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុ ក្នុងខណៈនៃបដិសន្ធិ។បេ។ ធម៌ជាហេតុក្តី ធម៌មិនមែនជាហេតុក្តី អាស្រ័យនូវធម៌ជាហេតុ ទើបកើតឡើង ព្រោះហេតុប្បច្ច័យ គឺអទោសៈក្តី អមោហៈក្តី ពួកសម្បយុត្តកក្ខន្ធក្តី ចិត្តសមុដ្ឋានរូបក្តី អាស្រ័យនូវអលោភៈ។ បណ្ឌិតគប្បីចងជាចក្កៈចុះ។
ទំព័រទី ១ | បន្ទាប់