ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ ​តថាគត​ ​ហៅថា​ ​សម្មា​កម្មន្តៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ដូចម្តេច​ហៅថា​ ​សម្មាអាជីវៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​អរិយសាវ័ក​ ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​លះបង់​នូវ​ការ​ចិញ្ចឹមជីវិត​ខុស​ ​ហើយ​រស់នៅ​ ​ដោយ​ការ​ចិញ្ចឹមជីវិត​ត្រូវ​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​នេះ​ ​តថាគត​ ​ហៅថា​ ​សម្មាអាជីវៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ចុះ​ដូចម្តេច​ ​ហៅថា​ ​សម្មា​វាយាមៈ​។​ ​ម្នាល​ភិក្ខុ​ទាំងឡាយ​ ​ភិក្ខុ​ក្នុង​សាសនា​នេះ​ ​ញុំាង​ឆន្ទៈ​ឲ្យ​កើត​ ​ប្រឹងប្រែង​ ​ប្រារព្ធ​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ ​ផ្គង​នូវ​ចិត្ត​ទុក​ ​តាំង​ព្យាយាម​មាំ​ ​ដើម្បី​ញុំាង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាអកុសល​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ ​មិន​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ​ញុំាង​ឆន្ទៈ​ឲ្យ​កើត​ ​ប្រឹងប្រែង​ ​ប្រារព្ធ​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ ​ផ្គង​នូវ​ចិត្ត​ទុក​ ​តាំង​ព្យាយាម​មាំ​ ​ដើម្បី​លះបង់​នូវ​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាអកុសល​ដ៏​លាមក​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ញុំាង​ឆន្ទៈ​ឲ្យ​កើត​ ​ប្រឹងប្រែង​ ​ប្រារព្ធ​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ ​ផ្គង​នូវ​ចិត្ត​ទុក​ ​តាំង​ព្យាយាម​មាំ​ ​ដើម្បី​ញុំាង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាកុសល​ ​ដែល​មិនទាន់​កើតឡើង​ហើយ​ ​ឲ្យ​កើតឡើង​បាន​ ​ញុំាង​ឆន្ទៈ​ឲ្យ​កើត​ ​ប្រឹងប្រែង​ ​ប្រារព្ធ​នូវ​ការ​ព្យាយាម​ ​ផ្គង​នូវ​ចិត្ត​ទុក​ ​តាំង​ព្យាយាម​មាំ​ ​ដើម្បី​ញុំាង​ធម៌​ទាំងឡាយ​ ​ជាកុសល​ ​ដែល​កើតឡើង​ហើយ​ ​ឲ្យ​ឋិតថេរ​ ​មិន​ឲ្យ​វិនាស​ ​ឲ្យ​ ​ចំរើន​ធំ​ទូលាយ​ ​ពេញ​បរិបូណ៌​ ​ក្រៃលែង​ឡើង​។​
ថយ | ទំព័រទី ២៩៨ | បន្ទាប់