ត្រេកអរ​ ​ឲ្យ​ឈ្មោះថា​ ​ចិត្ត​ប្រែប្រួល​។​ ​មនុស្ស​ស្រី​ដែល​ដឹងសេចក្តី​ ​ឆ្លៀវឆ្លាស​ ​អាច​ដឹង​ច្បាស់​នូវ​ពាក្យ​ដែលគេ​និយាយល្អ​និង​អាក្រក់​ ​សំដី​គួរ​និង​មិន​គួរ​ ​ហៅថា​មាតុគ្រាម​ ​(​ក្នុង​សិក្ខាបទ​នេះ​)​ ​ឯ​យក្ស​ស្រី​ ​ប្រេត​ស្រី​ ​តិរច្ឆាន​ញី​ ​មិន​ហៅថា​មាតុគ្រាម​ទេ​។​ ​ឯ​សំដី​ដែល​ហៅថា​អាក្រក់​នោះ​ ​បាន​ដល់​សំដី​ដែល​ប្រកបដោយ​មេថុនធម្ម​ ​ចំពោះ​វច្ចមគ្គ​ ​និង​បស្សាវមគ្គ​។​ ​សេចក្តី​ប្រព្រឹត្តិ​ល្មើស​ ​តថាគត​ត្រាស់​ហៅថា​ ​និយាយ​ចង់​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ដូច​ប្រុស​កំឡោះ​និយាយ​ចង់ស្រី​ក្រមុំ​ ​សេចក្តី​ថា​ ​ប្រុស​កំឡោះ​និយាយ​ចង់ស្រី​ក្រមុំ​ ​ប្រុស​ជំទង់​និយាយ​ចង់ស្រី​ជំទង់​ ​ប្រុស​អ្នក​បរិភោគ​កាម​និយាយ​ចង់ស្រី​អ្នក​បរិភោគ​កាម​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ដោយ​សំដី​ដែល​ប្រកបដោយ​មេថុន​ ​គឺ​សំដី​ដែល​ប្រកប​ព្រម​ចំពោះ​ដោយ​មេថុនធម្ម​។​ ​ត្រង់​ពាក្យ​ថា​ ​ត្រូវអាបត្តិ​សង្ឃាទិសេស​ ​មាន​អធិប្បាយ​ពិស្តារ​ក្នុង​សង្ឃាទិសេស​ទី១​ ​រួចហើយ​។​
​ [​៩៩​]​ ​ពោល​សរសើរ​ក្តី​ ​ពោល​បង្អាប់​ក្តី​ ​សូម​ក្តី​ ​អង្វរ​ក្តី​ ​សួរ​ក្តី​ ​សួរ​បញ្ជាក់​ក្តី​ ​ប្រាប់​ក្តី​ ​ប្រៀនប្រដៅ​ក្តី​ ​ជេរ​ក្តី​ ​ចំពោះ​ទ្វារ​មគ្គ​ទាំងពីរ​។​
​ [​១០០​]​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​ស្ងើច​ពណ៌នា​សរសើរ​ទ្វារ​មគ្គ​ទាំងពីរ​ ​ហៅថា​ ​ពោល​សរសើរ​។​ ​ភិក្ខុ​ជេរ​តិះដៀល​និន្ទា​ទ្វារ​មគ្គ​ទាំងពីរ​ ​ហៅថា​ ​ពោល​បង្អាប់​។​ ​ភិក្ខុ​និយាយ​ថា​ ​នាង​ចូរ​ឲ្យ​ ​(​មេថុនធម្ម​)​ ​ដល់​អាត្មា​ ​នាង​ចូរ​
ថយ | ទំព័រទី ៨៩ | បន្ទាប់