ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ពីរ​។​ ​ប្រុស​ម្នាក់​ ​តិរច្ឆាន​មួយ​ ​ភិក្ខុ​សំគាល់​ថា​ប្រុស​(​ក្តី​)​ ​មាន​សេចក្តី​សង្ស័យ​ ​(​ក្តី​)​ ​សំគាល់​ថា​តិរច្ឆាន​(​ក្តី​)​ ​សំគាល់​ថា​ស្រី​(​ក្តី​)​ ​សំគាល់​ថា​ខ្ទើយ​(​ក្តី​)​ ​ចំពោះ​ជន​ទាំងពីរ​ ​ក៏​មាន​សេចក្តី​ត្រេកអរ​ ​ពោល​សរសើរ​ការបម្រើ​ជា​កាម​ដើម្បី​ខ្លួន​ ​ក្នុង​សំណាក់​នៃ​ជន​ទាំងពីរ​នោះ​ ​ត្រូវអាបត្តិ​ទុក្កដ​ពីរ​។​
 [​១១៨​]​ ​អាបត្តិ​មិន​មាន​ ​(​ដល់​ភិក្ខុ៣ពួក​)​ ​គឺ​ ​ភិក្ខុ​ពោល​ថា​ ​នាង​ចូរ​បម្រើ​អាត្មា​ដោយ​ចីវរ​ ​បិណ្ឌបាត​ ​សេនាសន​ ​និង​គ្រឿងបរិក្ខារ​ ​គឺ​ថ្នាំ​ជា​បច្ច័យ​ដល់​អ្នកមាន​ជម្ងឺ១​ ​ភិក្ខុ​ឆ្កួត១​ ​ភិក្ខុ​ជា​ខាងដើម​បញ្ញត្តិ១​។​
​(​មាតិកានុក្រម​ ​គឺ​បញ្ជីរឿង​តាមលំដាប់​ហូរហែ​ដែល​នឹង​សំដែង​តទៅ​ ​ដូច​មាន​ខាងក្រោយ​នេះ​ ​គឺ​)​
[​១១៩​]​ ​ស្រីអារ​ ​ស្រី​បានកូន​ ​ស្រី​ចង់​ឲ្យ​ប្តី​ស្រឡាញ់​ ​ស្រី​ចង់បាន​រូបល្អ​ ​សួរ​ភិក្ខុ​ថា​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ ​ស្រី​ចង់​ឲ្យ​ទាន​ ​ស្រី​ចង់​បម្រើ​ ​សួរ​ភិក្ខុ​ថា​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ ​ស្រី​ចង់ទៅ​សុគតិ​ ​សួរ​ភិក្ខុ​ថា​ធ្វើ​ដូចម្តេច​។​

 [​១២០​]​ ​សម័យ​នោះ​ឯង​ ​មាន​ស្រី​ម្នាក់​ជា​ស្រីអារ​ ​បាន​និយាយ​ពាក្យ​នេះ​នឹង​ភិក្ខុ​ដែល​តែង​ទៅមក​កាន់​ត្រកូល​ថា​ ​បពិត្រ​លោក​ដ៏​ចំរើន​ ​ខ្ញុំករុណា​នឹង​គិត​ធ្វើ​ដូចម្តេច​ឲ្យ​មានកូន​។​ ​ភិក្ខុ​នោះ​ឆ្លើយ​ថា​ ​ម្នាល​ប្អូនស្រី
ថយ | ទំព័រទី ១១៦ | បន្ទាប់