បិដក ភាគ ២០ - ទំព័រទី ២៩១

សំដែងធម៌​ដែល​ខ្លួន​ស្រាវជ្រាវ​បាន​មក​ ​ដោយ​សេចក្តី​ត្រិះរិះ​ ​ដែល​ខ្លួន​ស្ទាបស្ទង់​ ​ដោយ​ការពិចារណា​ ​ជា​ធម៌​កើតមាន​ដោយ​ប្រាជ្ញា​របស់​ខ្លួន​ ​ដូច្នេះ​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បើ​មិន​លះបង់​នូវ​វាចា​នោះ​ទេ​ ​មិន​លះបង់​នូវ​ចិត្ត​នោះ​ទេ​ ​មិន​លះបង់​នូវ​ទិដ្ឋិ​នោះ​ទេ​ ​នឹង​ធ្លាក់​ទៅ​រងទុក្ខ​ ​ក្នុង​នរក​ ​ដូចជា​គេ​នាំ​យក​ទៅ​ទំលាក់​ដូច្នោះឯង​។​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​ភិក្ខុ​បរិបូណ៌​ដោយ​សីល​ហើយ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​សមាធិ​ហើយ​ ​បរិបូណ៌​ដោយ​បញ្ញា​ហើយ​ ​សម្រេច​អរហត្តផល​ ​ក្នុង​បច្ចុប្បន្ន​នេះឯង​ ​មាន​ឧបមា​យ៉ាងណាមិញ​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​តថាគត​ ​ពោល​នូវ​ហេតុនេះ​ ​ជា​គ្រឿង​ផ្តល់​នូវ​ពាក្យ​ឧបមេយ្យ​ ​យ៉ាងនោះ​ដែរ​។​ ​បុគ្គល​នោះ​ ​បើ​មិន​លះបង់​នូវ​វាចា​នោះ​ទេ​ ​មិន​លះបង់​នូវ​ចិត្ត​នោះ​ទេ​ ​មិន​លះបង់​នូវ​ទិដ្ឋិ​នោះ​ទេ​ ​នឹង​ធ្លាក់​ទៅ​រងទុក្ខ​ ​ក្នុង​នរក​ ​ដូចជា​គេ​នាំ​យក​ទៅ​ទំលាក់​ ​ដូច្នោះឯង​។​
​ [​១៧៧​]​ ​ម្នាល​សារីបុត្ត​ ​មួយទៀត​ ​តថាគត​ធ្លាប់​ប្រព្រឹត្ត​ព្រហ្មចរិយៈ​^{(​១​)​} ​ដែល​ប្រកបដោយ​អង្គ៤​^{(​២​)​} ​។​ ​គឺ​បើ​និយាយ​ពី​អ្នកមាន​តបៈ​

---

ថយ | ទំព័រទី ២៩១ | បន្ទាប់